Był jak przechodzień do domu Ojca

Opis

Książka jest szkicem, gawędą o zmarłym we wrześniu 1987 r. Romanie Brandstaetterze. Ukazuje w niezwykle plastyczny sposób osobowość pisarza: jego myślenie, zachowanie, stosunek do świata i ludzi. Próbuje znaleźć istotny klucz do zrozumienia tej pełnej sprzeczności postaci łączącej w sobie ducha franciszkańskiej pokory i miłości z dużą dozą złośliwości, kapryśności i kompleksów. Przedstawia Brandstaettera, w którym dopełniały się i kłóciły dwie kultury: żydowska i polska. Niósł je jak garb, raz cierpiąc za swe żydostwo raz za polskość. Opowieść ta utrwala klimat domu pisarza "tej szlacheckiej zagrody polskiego żyda w spółdzielczym M.-3 z lat czterdziestych". Utrwala pamięć o człowieku, który mieścił w sobie sporą część historii XX wieku, jej wzlotów i upadków, wielkości, okrucieństwa i głupoty.