Wprowadzenie do myślenia teologicznego

Opis

Chyba jak nigdy dotąd człowiek współczesny zabiega o szczęście, o pełną realizację siebie i możliwie maksymalny rozwój siebie. Jest człowiekiem szarpanym różnorodnymi pragnieniami, często sprzecznymi, które łudzą go możliwością zaspokajania pragnienia trwałego szczęścia. Gotów jest wstąpić na wiele różnych dróg tylko dlatego, aby odkryć tę najbardziej właściwą dla siebie, rokującą największe szczęście.
"Droga" rodzi pytanie o miłość i przyjaźń, jako owoce życiowej drogi człowieka. Z nią również związana jest kwestia przyszłości i ostatecznych celów człowieka i świata. Dlatego Chrystus, który objawił się jak ostateczne źródło szczęścia człowieka, nazwał samego siebie Drogą (por. J 14, 6). Zakorzeniona w Bogu droga otrzymała w chrześcijaństwie status nieskończoności, w czym upodobniła się do człowieka, który raz wprowadzony w drogę życia, pielgrzymuje po niej aż do wieczności, czyli do spotkania z Najwyższym, w Którym otrzymuje dar prawdziwej mądrości, a także zapłatę życia. Eseje zamieszczone w niniejszej pozycji powstawały w różnym czasie, stanowią zatem same w sobie pewną całość, niezależną w pewnym sensie od pozostałych kwestii i są owocem intelektualnych poszukiwań "drogi", która prowadzi do autentycznej mądrości. Pośród wielu, droga proponowana przez teologię wydaje się posiadać szczególnie wzniosłe znaczenie i wartość. Nie jest oczywiście rzeczą możliwą pochylić się nad wszystkimi aspektami tej drogi, które są bardzo rozliczne i bogate, dlatego też interesować mnie będzie kilka tylko tematów, które osobiście wydają mi się być tematami ważnymi. Należy do nich zagadnienie wiary, poznania i wspólnoty, które chociaż występują obok siebie, w istocie ściśle wiążą się ze sobą i stanowią pewną organiczną jedność. Żywa wiara rodzi bowiem pragnienie lepszego, tj. głębszego poznania podmiotu pragnień, czego zwieńczeniem jest właśnie w bliską i intymną wspólnotę z rzeczywistością poznawaną. Trójstopniowość procesu poznawczego zadecydowała również o potrójnym podziale esejów, z tą jednak uwagą, że każdy z nich zawiera w sobie również ów potrójny podział na wiarę, poznanie i wspólnotę. (fragment Wstępu)