Chrystus i Jego Kościół

Opis

Pustynia jest miejscem milczenia i samotności; to oddalenie od spraw codziennego życia, od hałasu i powierzchowności. Pustynia jest miejscem Absolutu, miejscem wolności, stawiającym człowieka w obliczu jego pytań ostatecznych. Nie przypadkiem pustynia właśnie stała się kolebką monoteizmu. W tym znaczeniu jest miejscem łaski. Wyzbywszy się trosk, człowiek spotyka swego Stwórcę. Joseph Ratzinger (fragment książki)
Pustynia posiada wiele form. Istnieje pustynia nędzy, pustynia głodu i pragnienia, pustynia porzucenia, samotności i zniszczonej miłości. Istnieje pustynia ciemności Boga, wypalenia duszy, gdzie zanika świadomość godności i drogi człowieka. Ponieważ tak rozległe stały się pustynie wewnętrzne, na świecie mnożą się zewnętrzne pustynie. Dlatego bogactwa ziemi nie służą już budowaniu Bożego ogrodu, w którym wszyscy by mogli żyć, lecz wykorzystywane są przez moce wyzysku i zniszczenia.
Cały Kościół, a w nim jego pasterze, tak jak Chrystus, winni wyruszyć w drogę, aby wyprowadzić ludzi z pustyni — ku życiu, ku przyjaźni z Synem Bożym, ku Temu, który daje nam życie i to życie w pełni. Benedykt XVI