Osoba i misja. Podstawy eklezjologii misyjnej w świetle personalizmu papieża Jana Pawła II

Opis

Chrystus wkraczający ma rozległe obszary zła i ciemności po to, by z nich wyciągać i ratować człowieka, stanowi piękny obraz tego, czym jest w gruncie rzeczy Kościół, jaka jest jego misja w świecie. Misyjność nie stanowi jakiegoś zadania czy powinność Eklezji, ale jej najgłębszą definicję i rację istnienia. Taką samoświadomość Kościołowi przywrócił ostatni Sobór. Intuicja podpowiada, że głębokie korzenie dynamiki misyjnej tkwią w osobie. Książka ta stanowi próbę wyjścia naprzeciw intuicji Karola Wojtyły, który swój personalizm buduje w oparciu o klucz osoby i czynu, że mianowicie osoba ujawnia się i urzeczywistnia w czynie. I choć całość argumentacji Wojtyła rozwijał na polu filozofii, a zwłaszcza etyki, niemniej jednak przewidywał możliwość szerszego zastosowania, dostrzegając jej kapitalne znaczenie dla teologii.
Niniejsze studium podejmuje wyzwanie. Kościół w swej postaci aktywnej oznacza misyjność, umożliwiającą osobom pełną realizację siebie w miłości ku innym. Póki dzieje się historia i póki ludzkość doświadcza udręk grzechu, czyli braku osobowej więzi z Bogiem i drugim człowiekiem, Kościół nie może istnieć inaczej, jak w stanie misyjności. Nawet, gdyby faktycznie swym zasięgiem objął całą ludzkość, to i wtedy musi pełnić swą misję, tak w kierunku głębi, jak i z myślą o dalszych, nadchodzących pokoleniach.
Ks. Robert Skrzypczak