Granice leczenia. Etyczny problem odstąpienia od interwencji medycznych

Opis

Przez stulecia ludzkości towarzyszyło przekonanie, iż rozwój nauki uwolni chorych, ich bliskich oraz personel medyczny od podejmowania trudnych decyzji, stwarzając nieograniczone możliwości ratowania i podtrzymywania życia. Wydawało się, że obserwowany po II wojnie światowej rozwój nowych technologii oraz szybki postęp nauk medycznych w dziedzinie diagnostyki, farmakologii, sposobów leczenia spełniają te nadzieje. W ciągu kilkudziesięciu lat medycyna uporała się z wieloma problemami, jakie nękały ludzkość od zarania dziejów. Niespotykanym dotąd sukcesom towarzyszyło jednak wiele nowych zjawisk. Jednym z efektów postępu stało się przesunięcie granicy dzielącej życie od śmierci poza nieodwołalne uprzednio i zdawałoby się wyznaczone raz na zawsze linie graniczne ludzkiej egzystencji. Po rozwiązaniu starych, dobrze znanych problemów trzeba było stawić czoło kolejnym, znacznie trudniejszym. Lekarze zaczęli natrafiać u swych pacjentów na stany nieznane wcześniej sztuce leczenia. Pojawiły się postulaty o wyznaczenie granic takich czy innych interwencji medycznych. Autor próbuje wyznaczyć ramy etyczne tychże działań.