Skarbiec myśli Jana Pawła II

Opis

Pisarstwo Jana Pawła II od samego początku przeniknięte było głęboką troską o jednostkę ludzką i jej godność. Zagadnienia etyki rozwijał zarówno w encyklikach i dokumentach papieskich, jak i książkach skierowanych do wszystkich wiernych. To od człowieka, jego potrzeb i jego słabości wychodził papież, gdy rozważał takie pojęcia jak: „historia”, „naród”, „ojczyzna”, „Europa”, „demokracja”, „postęp”, gdy pochylał się nad problemem zjednoczenia Europy. W książkach papieża znaleźć można głęboką zadumę nad istotą miłosierdzia Bożego, istotą miłości bliźniego i przebaczenia. Spuścizna Jana Pawła II jest niezwykle bogata „formalnie”, znajdziemy w niej pozycje teologiczno-socjologiczne, orędzia i homilie (np. te wygłaszane podczas pielgrzymek do Polski), listy (jak ten o tajemnicach Różańca), twórczość literacką (jak chociażby poezje czy Tryptyk rzymski) oraz bardzo osobistą w tonie opowieść Jana Pawła II o własnym życiu (Pamięć i tożsamość). Choć przyzwyczailiśmy się do bezpośredniości, prostoty wypowiedzi „naszego” papieża, niektóre z tych pozycji mogą sprawiać kłopoty – nie jest to pisarstwo łatwe, nie zawsze łatwe problemy porusza. A jednak to wciąż człowiek jest jego osią, człowiek, o którym Jan Paweł II mawiał, iż „jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”.