Spór o nierozerwalność małżeństwa

Opis

fragment ze wstępu
Postulat wychowawczego ukierunkowania etyki skłania do refleksji zwłaszcza nad tymi zagadnieniami, z którymi mamy najwięcej trudności praktycznych. Wydaje się, że niepokojący dzisiejszy kryzys myślenia i działania dotyczy w szczególny sposób moralnej oceny nierozerwalności małżeństwa, czym w tej pracy chciałbym się zająć. Kryzys ten wyraża się przede wszystkim w zaskakującym fakcie, że chociaż wciąż trwałe jest powszechne oczekiwanie (i deklarowanie) doświadczenia małżeństwa charakteryzującego się właśnie tym przymiotem, to równocześnie nierozerwalność małżeństwa określana jest często jako niezrozumiałe, a nawet błędne wymagaŞnie moralne. Zdaniem niektórych nawet "współczesna agitacja na rzecz rozwodów jest błędnym dążeniem do tej samej idei nierozerwalnego małżeństwa. Ludzie chcą unieważniać takie związki jako niebędące prawdziwymi małżeństwami, aby umożliwić każdemu spotkanie właściwego partnera do ostatecznie nierozwiązywalnego małżeństwa. Nie są jednak świadomi, że narzucając publiczną sankcję dla absolutnej nierozerwalności małżeństwa, niszczą dokładnie to, co chcą osiągnąć. Rozwiedziona kobieta nigdy nie jest w stanie uwierzyć w definitywny charakter nowego związku, jak uważają ci, którzy podejmują ryzyko uroczystego potwierdzenia i zobowiązania nierozerwalności". Zdaniem tego autora Jeśli taki idealnie nierozerwalny związek nigdzie nie istniałby, pozostawałby marzeniem wszystkich prawdziwych zakochanych (...). Idealna miłość nie została jednak jedynie stworzona przez poetów, ale jest końcowym celem ludzkich doświadczeń seksualnych". Konsekwencją takiego wewnętrznie rozszczepionego postrzegania związku małżeńskiego jest rozszerzająca się fala rozwodów.