Za duży wiatr na moją wełnę. Mocowanie się z Bogiem w polskiej poezji wspólczenej

Opis

Prawdziwa gratka dla miłośników poezji – antologia wierszy religijnych w wyborze ks. Tadeusza Jani, pt. „Mocowanie się z Bogiem w polskiej poezji wspólczenej”. Zbiorowi patronuje motto z wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.

„Ziemia i niebo przemijają,
lecz słowo Moje nie przeminie”;
kto to powiedział? kto powiedział?
Zapomniałem.
Zapomnieć snadniej. Przebacz, Panie,
za duży wiatr na moją wełnę;
ach, odsuń swoją straszną pełnię;
powstrzymaj flukty w oceanie;
toć widzisz: jestem słaby, chory,
jeden z Sodomy i Gomory;
(…)
Nie mogę. Zrozum. Jestem mały
urzędnik w wielkim biurze świata,
a Ty byś chciał, żebym ja latał
i wiarą mą przenosił skały”.

Obok znanych twórców, takich jak Tuwim, Herbert, Miłosz, Szymańska, Pollakówna, wielu autorów mniej znanych, a także debiutujących. Antologie wstępem opatrzył znany śląski poeta, ks. Jerzy Szymik.
Ks. Tadeusz Jania jest kapłanem, salezjaninem księdza Bosko polskiej prowincji krakowskiej, członkiem zgromadzenia od roku 1948. Po święceniach kapłańskich studiował filologię polską, uczył języka polskiego, był duszpasterzem akademickim w archidiecezji wrocławskiej (1965–1994), opiekunem duchowym Polaków w Afryce Północnej i we Francji (1975–1985). W latach 1977–1985 współpracował z sekcją polską Radia France Internationale, prowadząc „Kącik mowy polskiej” i audycje o piosence religijnej. Publikował w „Tygodniku Powszechnym”, „Przewodniku Katolickim”, „Naszej Rodzinie” (Paryż), w biuletynach salezjańskich polskich i francuskich. Jest tłumaczem z języka francuskiego i włoskiego licznych książek o tematyce religijnej, wydawanych od roku 1990 przez Wydawnictwo Salezjańskie (Warszawa), Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy (Kraków) a przede wszystkim przez Wydawnictwo „M” (Kraków).