Hierarcha chirurg – Życie arcybiskupa Łukasza (Wojno-Jasienieckiego)

Opis

Nastąpiła odwilż, dobiegła końca siedemdziesięcioletnia zima wojującego bezbożnictwa i wiele spraw przedstawia się dziś i wygląda inaczej. Zupełnie nie tak, jak w niedalekiej przeszłości. Coraz jaśniej i wyraźniej pośród chaosu wydarzeń i różnych namiętności obecnej doby wyłania się wielkość i piękno Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W latach najokrutniejszych prześladowań, nieznanych w ciągu całej historii chrześcijaństwa, nie tylko nie zblakła ona, ale zajaśniała nadprzyrodzonym światłem Bożej miłości, objawionej nam przez niezliczony poczet męczenników, wyznawców i ascetów, którzy do końca dochowali wierności Chrystusowi i Jego Cerkwi. Wedle przekonania starożytnych Rzymian właśnie wierność (fides) - była tą cechą, która odróżniała ich od barbarzyńców. Takim właśnie uczuciem - wierności, ale w tym przypadku wierności Chrystusowi, Cerkwi, prawosławnej tradycji, wyróżniało się wielu chrześcijan w strasznych latach, jakie przeżyła nasza Ojczyzna, kiedy słabych i niezdecydowanych próbowano skusić miską soczewicy pseudonaukowych teorii, a silnych i mężnych zniszczyć, i w ostatecznym rezultacie przemilczeć, skryć przed światem ich ofiarę wiary i męczeństwa. Właśnie takiej wierności potrzeba nam dziś, i to dziś bardziej niż kiedykolwiek. Dzięki Bogu, możemy skarżyć się na wszystko, tylko nie na brak przykładów i wzorów zbawienia. Dzięki Bogu, w dzisiejszych czasach wprawdzie brak nam wielu rzeczy, ale nie Bożej miłości i darów Ducha Świętego. Teraz powinniśmy się przebudzić dla życia sakramentalnego w Cerkwi, odczuć inną jakość istnienia, umocnić i zjednoczyć w Jezusie Chrystusie. I cóż może być dla nas cenniejszego niż ofiara męczenników i wyznawców?