Nowe wspólnoty w Polsce

Opis

Czym są nowe wspólnoty? Jak powstały? Jaki jest ich cel i sposób funkcjonowania na co dzień? Czy wnoszą coś ważnego do teologii i życia Kościoła? W swojej książce Dorota Szczerba szuka odpowiedzi na te pytania. Wśród opisanych przez nią wspólnot znalazły się m.in.: Wspólnoty Jerozolimskie, Arka, Chleb Życia, Emmanuel, Chemin Neuf, Focolari, Cenacolo i Wspólnota Błogosławieństw. Niemal każdy rozdział poza opisem danej wspólnoty zawiera rozmowę z osobami, które mają doświadczenie życia w niej.

Fragment

Najczęściej mianem „nowe wspólnoty” określa się wspólnoty życia, które powstały w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych we Francji i w krótkim czasie rozprzestrzeniły się na inne kraje, tak że już pod koniec XX wieku były obecne na wszystkich kontynentach. Narodziły się – co zaskakujące – w zsekularyzownej Francji, w której kościoły i seminaria są puste, a klasztory i zakony wymierają. Dlatego tak ciekawe jest pytanie o początki nowych wspólnot, o ich założycieli i ukryte źródła, z których wyrosły. [...]Najczęściej mianem „nowe wspólnoty” określa się wspólnoty życia, które powstały w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych we Francji i w krótkim czasie rozprzestrzeniły się na inne kraje, tak że już pod koniec XX wieku były obecne na wszystkich kontynentach. Narodziły się – co zaskakujące – w zsekularyzownej Francji, w której kościoły i seminaria są puste, a klasztory i zakony wymierają. Dlatego tak ciekawe jest pytanie o początki nowych wspólnot, o ich założycieli i ukryte źródła, z których wyrosły. [...]

Powołania skrajnie różne od pustelniczego, przez skupione na przyjmowaniu ubogich, po oddane ewangelizacji. Mają te same, poza pochodzeniem, cechy: skoncentrowanie modlitwy na Eucharystii i adoracji Najświętszego Sakramentu, życie wspólnotowe, nie tyle tworzenie dzieł charytatywnych i opieka nad ubogimi, co życie z nimi na równych zasadach, na podobieństwo życia rodzinnego.