Ogród Eden - zapoznanie świadectwo asyryjskiej diaspory

Opis

Opowiadanie o Edenie z Księgi Rodzaju to dojrzały teologicznie owoc refleksji religijnej podjęty przez Izraelitów w diasporze asyryjskiej (koniec VIII - VII w. p .n. e.); świadczą o tym liczne związki z piśmiennictwem i ikonografią starożytnej Mezopotamii oraz porównanie Rdz 2,4b-3,24 z wątkami Edenu w Księdze Ezechiela. Wspaniałe duchowe osiągnięcia zostały przyswojone i wchłonięte przez wygnańców z Judei (VI w.p. n. e.), a wtedy diaspora asyryjska niemal zupełnie poszła w zapomnienie. Opowiadanie o Edenie pozwala ją przypomnieć. Ogród Eden, częściej nazywany rajem, to jeden z najbardziej znanych i komentowanych wątków Pisma Świętego. Na jego kanwie powstało bogate piśmiennictwo specjalistyczne w postaci komentarzy, omówień, wykładów i analiz. Opowiadanie weszło do ogólnoludzkiego dziedzictwa cywilizacyjnego i kulturowego, zapładniając wyobraźnię twórców, co znalazło wyraz w literaturze i sztukach plastycznych, w architekturze i muzyce.