Szczepan. Szkoła ewangelizacji

Opis

Pośród licznych postaci uczniów Pana, o których czytamy w Nowym Testamencie, szczególnie bogato odmalowana jest przez autorów natchnionych osoba św. Pawła z Tarsu. Źródłem poznania bogactwa szczegółów z jego życia i misji są nie tylko jego listy pisane do różnych Kościołów, lecz także obszerny fragment Dziejów Apostolskich (9-28). Dzięki tym danym z objawienia możemy prześledzić nie tylko misję, ale też przygotowanie i formację chrześcijańską tego, który zyskał sobie zaszczytny tytuł Apostoła Narodów. W historii jego życia możemy wyróżnić okresy przygotowawcze i czas aktywnej misji, aż po dojrzałe świadectwo przez męczeńską śmierć za Chrystusa.

Tego tak bogato przedstawionego Apostoła bierzemy za wzór i w oparciu o drogę jego życia wypracowujemy model formacji członków Wspólnoty do dojrzałej misji w Kościele i świecie.

Formacja wymaga formatorów i świadków, których nie brakowało w życiu św. Pawła z Tarsu. Imiona niektórych z nich zapisały się w szczególny sposób w życiu Apostoła Narodów, ponieważ pozostawili oni wyraźny ślad w jego życiu. Należą do nich gównie Gamaliel, Ananiasz, Barnaba i Szczepan.

Szczepan jest dla Pawła najpierw niedoścignionym wzorem doskonałości i męstwa człowieka oddanego dziełu Chrystusa w Kościele, a potem wzorem świadka Chrystusa gotowego nawet do poświęcenia za Niego własnego życia. Jego kerygmat (Dz 7) jako męża pełnego Ducha Świętego jest świadectwem o Tym, którego sam doświadcza i ogląda.

Dlatego celem rekolekcji warsztatowo-formacyjnych czwartego stopnia jest nauka ewangelizacji i świadectwa, organizowanie spotkań ewangelizacyjnych i ewangelizacji indywidualnej. Dyspozycja duchowa do tej posługi wynika z praktykowania życia Ośmioma błogosławieństwami i trzema radami ewangelicznymi.