Jak skarb. Medytacje nad Ewangelią

Opis

WIELKI POST II
Ofiara Abrahama
Pierwsze czytanie z dnia dzisiejszego (Rdz 22, 1-8) jednym jest jednym z najbardziej wstrząsających fragmentów w Starym Testamencie. Stary Abraham otrzymuje polecenie od Boga, aby ofiarować w całopalnej ofierze swojego jedynego syna.

(...) Życie chrześcijańskie wyobrażamy sobie często jako podróż, w której każdego dnia coraz bardziej przybliżamy się do celu, a każdego wieczoru możemy radować się niewielkim postępem, jaki uczyniliśmy. W rzeczywistości jednak życie jest podróżą z wieloma nieoczekiwanymi przeszkodami. Przychodzą dni, w których wiara wydają się martwe, kiedy mamy wrażenie, że Bóg jest daleko, kiedy wszystko zdaje się absurdem. Tak musiało być w przypadku Abrahama, kiedy udawał się z Izaakiem w drogę na wzgórze Moria. Niczego nie rozumiał, wszystko było mroczne, a jednak szedł dalej, do miejsca wskazanego przez Boga. A jaka trwogę musiał przeżywać młody Izaak, kiedy spostrzegł, że to on jest tym jagnięciem, które Bóg wybrał na całopalna ofiarę! Jakże absurdalne musiało się to wtedy wydawać! Jednak jak wielkie było w oczach Bożych, a potem także i w naszych! Poprzez te próbę Abraham stał się ojcem wszystkich wierzących, nas wszystkich. A Izaak uprzedził ofiarę, jaką Jezus miał złożyć na innej górze, która miała stać się centrum świata.

Nie ma innej drogi do życia jak śmierć. Musimy umrzeć, aby żyć. Życie i śmierć zdają się wykluczać, a jednak są sobie tak bliskie. Nad wzgórzem Moria, na którym Abraham składał syna, jaśnieje blask raju; a nad górą Tabor, na której Jezus się przemienił, unosi się cień męki i śmierci.

Nigdy nie jesteśmy bliżej życia niż wówczas, kiedy mamy umierać.

Książki Wilfrida Sinissena OCD, skandynawskiego filozofa i rekolekcjonisty, poświęcone są życiu wewnętrznemu. Odwołują się do ludzkiej potrzeby refleksji nad samym sobą, zawierają cenne wskazówki na temat chrześcijańskiej medytacji i modlitwy.