Kochani moi! (tom 3)

Opis

Każdemu potrzebne są słowa jak drogowskazy i słowa niosące otuchę, że mimo wszystko można żyć po ludzku, chociaż wkoło bezrobocie, zło zdaje się zwyciężać dobro, zaś ludziom bez zasad nawet wiatr sprzyja. Jak w takim świecie być świadkiem dobra? Jak zakorzenić się w swojej ziemi, która jest Polska i jest z gruntu katolicka? Może trzeba dostrzec łowickie pasiaki, docenić hardość księżackich rolników i wrażliwość matczynego serca? A może po prostu sięgnąć do tych polskich zdań Skargi XX wieku, by przejrzeć się w nich jak w zwierciadle?
Na kazania biskupa Zawitkowskiego czekają oddani mu słuchacze i choć zapis książkowy coś traci z ciepła, z drżenia głosu Autora wywołanego patriotycznym lub religijnym wzruszeniem - zostaje jednak to żarliwe i gorące "Kochani moi", którym rozpoczyna się każde z kazań adresowanych nie tylko do tych, co "nie potrzebują lekarza", ale zwłaszcza do tych, którzy się gdzieś w życiu pogubili. I zostają mądre, ciepłe słowa skierowane do każdego z nas…