Literatura

Studiowanie życiorysu Dostojewskiego dlatego tak jest pasjonujące, że w tym życiorysie wciąż spotykamy ludzi z klimatu i atmosfery "dostojewszczyzny". Wciąż spotykamy ludzi stojących jedną nogą w domu wariatów, fantastów, dziwaków, awanturników. Taki już jest powieści Dostojewskiego geniusz miejsca i geniusz czasów, owej Rosji z czasów niewoli chłopów i uwalniania tych chłopów, z czasów autokraty Mikołaja I i cesarza-rewolucjonisty Aleksandra II. Stanisław Cat-Mackiewicz Dostojewski Mackiewicza pokazuje i zaświadcza, że pisarstwo Dostojewskiego nie jest żadnym "pakowaniem w symbole", żadnym "szyfrowaniem", za którym kryłoby się jednoznaczne, rozstrzygające i kojące rozwiązanie. Pisarstwo Dostojewskiego jest pisarstwem wprost, jest szczytem realizmu, niepotrzebującym posiłkowania się żadnym dodatkowym komplikowaniem swej treści, gdyż ona sama jest wystarczająco, bo nieskończenie, skomplikowana. Dostojewski dotyka samej rzeczywistości, rzeczywistości osoby, i rzeczywistości tej nie imituje w żadnej symbolice. prof. Janusz Dobieszewski

Arkady Fiedler był porucznikiem rezerwy. We wrześniu 1940 roku został korespondentem wojennym przy polskich oddziałach lotniczych w Wielkiej Brytanii. W czasie wojny, w Londynie, ukazała się najsławniejsza z jego książek – „Dywizjion 303”, a także „Radosny ptak drongo”, czyli relacja z wyprawy na Madagaskar. Po wojnie, w roku 1946 Fiedler wrócił do polski i kupił dom w Puszczykowie pod Poznaniem, gdzie zamieszkał ze swoją sprowadzoną z Londynu rodziną – żoną Marią z domu Maccariello (narodowości włoskiej) oraz synami: Markiem i Arkadym Radosławem. Obecnie w tym domu mieści się muzeum-pracownia pisarza.

Gdy do staropolskiego skupiska ludzi zaczynały dochodzić głuche odgłosy wojny, gdy nad dachami gęstej zabudowy wykwitała ruda kita ognia, gdy przybierała rzeka – na mieszkań­ców padał strach. Wielkooki, popychający do działania lub obezwładniający, ale przecież łączący związanych wspólnotą losu czy jednością przeciwdziałania. Strach przed kościstą ręką śmier­ci zostawiającej czarne plamy na ciele był inny. Dzielił. Nie tylko na zdrowych i chorych. Dotknięty zarazą stawał się niebezpie­czny, swój zamieniał się w obcego, ktoś najbliższy zaczynał zagrażać życiu. Przybysza podejrzewano, że świadomie lub bezwiednie niesie w zanadrzu śmierć. Komplikowały się sprawy zwyczajne, rosły napięcia, wynaturzały się relacje między ludźmi. Nieufność utrudniała kontakty, lęk rwał więzi społeczne, in­stynkt samozachowawczy zmagał się z gotowością ratowania drugich

Piętnasty tom serii wydawniczej Colloquia Theologica inauguruje nowy wymiar publikacji, otwartej na aktualne problemy współczesnej filozofii, teologii, historii, myśli patrystycznej, biblistyki, katolickiej nauki społecznej, prawa i dialogu ekumenicznego.

Oto fragmenty mojego życia, które w jednej chwili zrobiło zwrot o sto osiemdziesiąt stopni i z przestrzeni pełnej słońca, nadziei, planów na przyszłość (…) wpadło w ciemność, cierpienie, niepewność jutra, w zupełnie nowy świat, o którego istnieniu teoretycznie wiedziałam, ale nie znałam go i omijałam nawet myślą. Od tamtej chwili zaczęło się inne, nowe życie…

By godnie uczcić długoletnią, ogólnie cenioną działalność Towarzystwa, w 2006 roku Wydawnictwo PTPN rozpoczęło edycję serii „Klasycy Nauki Poznańskiej”, która przypomina bogate tradycje naukowe Poznania poprzez przedruki najbardziej znaczących prac (bądź ich fragmentów) wybitnych, nieżyjących już uczonych związanych ze stolicą Wielkopolski.

Trzecie wydanie Węzła gordyjskiego zostało wzbogacone ponad pięćdziesięcioma tekstami odnalezionymi w ostatnich latach.
Teksty zebrane w Węźle gordyjskim są niejako czwartą, pełnoprawną przestrzenią twórczą Herberta obok poezji, trzech zbiorów esejów oraz kilku sztuk teatralnych. Od lat tuż powojennych po właściwie ostatnie chwile swego życia Herbert pisze i publikuje drobne formy literackie oraz dziennikarskie: opowiadania i recenzje, felietony i kąśliwe polemiki polityczne. Dziś już trudno wyobrazić sobie prawdziwy portret tego pisarza, który nie uwzględniałby tekstów zebranych w Węźle gordyjskim.

Książka z księgarni stacjonarnej z pozółkłymi stronami

Arkady Fiedler był porucznikiem rezerwy. We wrześniu 1940 roku został korespondentem wojennym przy polskich oddziałach lotniczych w Wielkiej Brytanii. W czasie wojny, w Londynie, ukazała się najsławniejsza z jego książek – „Dywizjion 303”, a także „Radosny ptak drongo”, czyli relacja z wyprawy na Madagaskar. Po wojnie, w roku 1946 Fiedler wrócił do polski i kupił dom w Puszczykowie pod Poznaniem, gdzie zamieszkał ze swoją sprowadzoną z Londynu rodziną – żoną Marią z domu Maccariello (narodowości włoskiej) oraz synami: Markiem i Arkadym Radosławem. Obecnie w tym domu mieści się muzeum-pracownia pisarza.

Jedno z najwybitniejszych dzieł literatury ascetycznej. 600 wydań na całym świecie! Św. Franciszek Salezy nosił „Walkę duchową” zawsze w kieszeni i codziennie czytał po kilka stron, a raz w miesiącu – całość. Zalecał innym, by czynili to samo!

Jednym z modeli kulturowych, jaki otrzymał XXI w. jest wizja papieża Jana Pawła II, którą w tej książce autorka starała się ukazać. Składająca się z trzech części praca obejmuje przede wszystkim okres pontyfikatu. W różnych ujęciach przewijają się w niej przemyślenia Jana Pawła II na temat kultury. W części pierwszej zaprezentowane zostały źródła i zakres jego myśli teologicznej i filozoficznej. W części drugiej dokonana została analiza koncepcji kultury na podstawie wydanych przez niego dokumentów i przemówień skierowanych głównie do ludzi nauki i sztuki. Część trzecia koncentruje się na Tryptyku rzymskim, czyli poetyckim testamencie Jana Pawła II.