Biały kamyk

Opis

Biały kamyk, w skład którego wchodzą utwory z Wierszy najbielszych (1986), Łzy (1001) oraz wiersze nowe, jest rozpisaną na samoistne wiersz quasi-rozprawą filozoficzną. Można go czytać jako zbiór osobnych wierszy, maksym czy sentencji, albo jako dopełniający się, rozkwitający poemat - w całości odwołujący się do biblijnych ksiąg mądrościowych i prorockich, do Psalmów i Ewangelii. Biały kamyk to poezja duchowa, poezja ducha - czysta i rozpadającego się świata.Wierszom towarzyszą czarno-białe fotografie Janusza Nowackiego - cisza gór i obłoków.