Listy na Wielki Czwartek 1979-2005

Opis

Gdy 2 kwietnia 2005 r., zaraz po Apelu Jasnogórskim, Ojciec Święty Jan Paweł II wszedł w miłosną wieczność Boga, czas i odległość nie stanowią już dla nas przeszkody. Możemy być jeszcze bliżej Niego, a przede wszystkim On jest jeszcze bliżej nas! Jakże nową głębię zyskuje teraz zapewnienie Papieża z pierwszego listu do Kapłanów: «O Was stale myślę, za Was się modlę, z Wami szukam dróg duchowego zjednoczenia i współpracy, gdyż poprzez Sakrament Kapłaństwa (...) jesteście moimi braćmi».
Wielu z nas Jan Paweł II przyprowadził do seminarium. Dla wielu był tym jedynym papieżem, który przez swoje słowa i życie uczył najgłębszej prawdy o kapłaństwie. W życiu każdego z nas zostawił ślad. Jedynie tegoroczni Neoprezbiterzy już nie zobaczą Jego oczu pełnych Boga, nie ucałują Jego dłoni. Każdy z nas może jednak doświadczać tego, o czym mówi Jego Następca na Stolicy Piotrowej: «Czuję, jakby Jego mocna ręka trzymała moją. Zdaje mi się, że widzę Jego uśmiechnięte oczy i słyszę Jego słowa skierowane do mnie w tej szczególnej chwili: Nie lękaj się!».
Benedykt XVI powiedział również 22 IV 2005 r. do kolegium kardynalskiego, że Ojciec Święty Jan Paweł II «ostatnią Mszę» odprawił w swoim ciele, własne życie składając w ofierze za zbawienie świata. To jest nie tylko wzruszające, ale przypomina ostateczne perspektywy naszego życia, cierpienia i umierania. Przypomina to, czego nas chciał nauczyć Jan Paweł II.
Może w naszym sercu kołacze się żal straconej szansy, bo dotąd nie znaleźliśmy dosyć czasu, aby przemyśleć i przemodlić każdy z tych listów do nas skierowanych, a przede wszystkim, aby na każdy z nich «odpowiedzieć». Oto okazja, by dogonić utracony czas... Bierz – kochaj – módl się – czytaj! Jan Paweł II może być Twoim Ojcem! Ojcem Twego kapłańskiego serca. Całe Jego życie było otwarte na promieniowanie Ojcostwa. Jestem przekonany, że z pożytkiem powinni sięgnąć po te listy zarówno kapłani jak i ludzie świeccy. Jedni i drudzy mogą w nich odnaleźć na nowo wielkość i piękno Kapłaństwa, które ostatecznie jest Darem i Tajemnicą. Kapłani – aby bardziej «być» kapłanami. Ludzie świeccy – aby bardziej poszukiwać w kapłanach kapłanów.

O. Kazimierz Lubowicki OMI