Praktyka modlitwy myślnej

Opis

"Praktyka modlitwy myślnej" stanowi rodzaj podręcznika do modlitwy osobistej. Dzieło zawiera opis poszczególnych części modlitwy (wstęp, medytacja, odpowiedź) oraz praktyczne uwagi na temat konieczności modlitwy w życiu duchowym, przyczyn jej zaniedbywania, roli metody w modlitwie oraz działania w niej Ducha Świętego.
Głównymi adresatami dzieła Bellintaniego byli świeccy, którzy starali się praktykować modlitwę myślną. Prostota przekazu autora, powaga jego myśli sprawiły jednak, że stało się ono również podstawowym podręcznikiem modlitwy dla wielu pokoleń kapucynów.
Przedstawione w nim ogólne uwagi na temat modlitwy nie straciły na aktualności i mogą pomóc także współczesnemu czytelnikowi. Chociaż ich język oraz przykłady pochodzą z XVI wieku, to głębia doświadczenia duchowego autora zadziwia swoją uniwersalnością. Jeśli doda się do tego jeszcze przejrzystość myśli i logikę wykładu, to można zaliczyć dzieło Bellintaniego do pereł duchowości chrześcijańskiej.

Maciej Bellintani z Salo należy do najznamienitszych postaci zakonu kapucynów. Zasłynął jako niestrudzony kaznodzieja. Z tej działalności zrodziły się też jego dzieła pisane. Treści, które głosił ludowi Bożemu, przelewał potem na papier i publikował, by dotarły do szerszego kręgu odbiorców. W ten sposób zachowały one prosty i pratyczny charakter: z łatwością można odczuć, że autor napisał je nie na podstawie innych książek, ale z własnego doświadczenia, i nie zza biurka, ale jako owoc swojej działalności duszpasterskiej.