Opowiadam

Opis

Wśród licznych pozycji autobiograficznych, których dziś nie brak, możecie Państwo znaleźć tę - niebywałą. Życie Róży Siemieńskiej utkane było z wielu różnych ról. Wśród nich ważne miejsce zajmowało aktorstwo w krakowskim Teatrze Rapsodycznym, którego twórcą w czasie wojny był Mieczysław Kotlarczyk, a do zespołu należeli tacy zapaleńcy jak Karol Wojtyła i Danuta Michałowska.

To, co autorka proponuje czytelnikowi, podobne jest do wielkiej inscenizacji dramatycznej. Kurtyna podnosi się i przez kilka dziesiątków lat przechodzimy wraz z autorką przez jej życie pełne pasji, w scenografii barw, melodii i obrazów. Dopuszcza do własnych zwierzeń dotyczących swej osoby i bliskich. Zaś w kręgu bliskich, z którymi pozostaje w żywym i serdecznym dialogu, są także postacie, które odegrały ważną rolę w jej życiu duchowym, jak święci oraz osoby z przeszłości i wspomnień.

Z ogromnym talentem dramatycznym, choć nie jest zawodową pisarką, opowiada o zdarzeniach. A wszystko przenika głęboka refleksja, wypływająca z jej życia duchowego, połączona z malarską wyobraźnią.

Kiedy kurtyna opada, nadal pozostajemy w kontakcie z dzieckiem bezgranicznie ufającym Opatrzności, a jednocześnie osobą głęboko wykształconą, także w zakresie teologii, i - niczym dziecko w cukierni - zafascynowaną światem.