Okładka

Formacja ludzka powołanych do kapłaństwa

ks. Franciszek L. Leśniak ks. prof.. Remigiusz Popowski SDB Wydawnictwo: Katolicki Uniwersytet Lubelski Dział: Homiletyka Format: 130x200 Stron: 254 Oprawa: twarda ISBN: 8373632840 INDEKS: RWK0204B26345
22,00 zł
Darmowa dostawa od 150 zł Paczkomaty 10 zł Poczta Polska 15 zł Za pobraniem 15 zł

Opis

Głównym autorem tej książki oraz wyłącznym pomysłodawcą jej przygotowania i wydania drukiem jest śp. ks. Franciszek Leśniak, podwójny doktor: teologii i psychologii, profesor uniwersytetu w Laval (Kanada), Wyższego Seminarium Duchownego Świętych Cyryla i Metodego w Orchard Lake (USA) oraz gościnnie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (od roku 1960 do 2002). Dzieli się on w niej z Czytelnikami swoim bogatym doświadczeniem kapłana, psychoterapeuty, profesora oraz wychowawcy kandydatów do kapłaństwa.
Ksiądz prałat Franciszek Leśniak umieścił tutaj swoje konferencje rekolekcyjne i homilie wygłoszone na początku roku akademickiego 1999/2000 do alumnów i wychowawców Wyższego Seminarium Duchownego w Orchard Lake. Uzupełnił je później jeszcze czterema wykładami. Teksty natomiast drugiego autora dodane zostały trochę przez przypadek. W grudniu 1999 roku ks. prof. Leśniak uczestniczył w Lublinie w adwentowych dniach skupienia przeznaczonych dla księży studentów KUL-u. Zaproponował wtedy kaznodziei włączenie jego nauk do zaplanowanej przez siebie książki. Intencją obu autorów jest formowanie powołanych przez Boga do udziału w kapłaństwie Chrystusowym i w Jego misji, z tym, że ks. Leśniak przemawia z pozycji psychologa i psychoterapeuty, potwierdza wiarę wiedzą psychologiczną i dąży do kształtowania dojrzałej osobowości w alumnach i młodych kapłanach, a zaproszony przez niego współautor, filolog klasyczny, stara się umocnić w młodych kapłanach poczucie więzi z Chrystusem, wzbudzić w nich radość i wdzięczność za łaskę powołania przez odwoływanie się do świętych tekstów Biblii.
Nauki ks. Leśniaka, niezwykle praktyczne, w metodologicznym wymiarze opierają się na teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dabrowskiego (1902-1980), psychiatry i psychologa, organizatora ruchu higieny psychicznej. Podstawowym założeniem tej teorii jest pogląd, że poprzez rozpad (dezintegrację) pierwotnej osobowości można dojść w procesie rozwoju psychicznego do osiągnięcia jej integracji na wyższym poziomie. Według interpretacji ks. Leśniaka dezintegracja otwiera naturalną drogę do osiągnięcia poprzez współpracę z łaską Bożą tego, o czym mówi List do Efezjan: „On [Bóg] ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa" (Ef 4,11-13). Weryfikowanie teorii psychologicznych światłem wiary było własnością innych naukowych prac ks. Leśniaka. Ujawnia się ono także w tej publikacji.
Książka ta adresowana jest do wychowawców seminariów duchownych (szczególnie do spowiedników i ojców duchownych), do alumnów i kandydatów do kapłaństwa, do pragnących podążać drogę konsekracji zakonnej, do kapłanów, zwłaszcza młodych. Taki cel jej opublikowania określał za życia w rozmowach ks. Leśniak (zmarł w 2002 roku). Zamierzał ją wysłać do wszystkich polskojęzycznych seminariów duchownych, w Polsce i za granicą. Wydaje się jednak, że może być ona przydatna również w wychowaniu rodzinnym i małżeńskim. Chodzi w niej przecież o kształtowanie dojrzałej osobowości człowieka, a także o formowanie cennej w relacjach międzyosobowych wrażliwości psychicznej i uczuciowej. Są w niej ponadto wyjaśnienia i terapeutyczne rady na okrzyczane i wyolbrzymione dzisiaj kwestie, jak pedofilia czy homoseksualizm.
Ks. Franciszek Leśniak wyraziłby zapewne we wstępie podziękowanie wszystkim, którzy wspierali go w przygotowaniu tego woluminu. Uczciłby imiennie i serdecznie wszystkich swoich konsultantów, pierwszych krytycznych i uważnych czytelników maszynopisu, doradców, sponsorów i pomocników technicznych, mieszkających w Polsce, w Kanadzie i w USA, dzięki którym ta jego ostatnia publikacja mogła się ukazać w druku. Drugi współautor nie zna ich imion, dlatego prosi w jego imieniu, aby łaskawie zechcieli przyjąć tylko te ogólne słowa wdzięczności. Bez zainteresowania się przyjaciół i rodziny Zmarłego ocalałym maszynopisem to dzieło nie zostałoby zapewne opublikowane.
Ks. Remigiusz Popowski SDB