Fronda Pismo Poświęcone nr 62

Opis

Kto ma informacje, ten ma władzę
Z oceanu informacji to my, dziennikarze, musimy wybrać to, co jest ważne. Są co najmniej dwa stopnie doboru – merytoryczny i wynikający z różnych zasad komercyjnych.
Z Maciejem Iłowieckim o uczciwym dziennikarstwie rozmawia Tomasz Rowiński

Triumf pułkownika Ormankowa
Ali Agca pozostał w celi sam na sam z Petkowem. Przebywali ze sobą pół godziny. O czym rozmawiali, nie wiadomo. Wiadomo jednak, że od tej pory turecki zamachowiec zaczął zmieniać swoje zeznania. W śledztwie nastąpił przełom.
Aleksander Bocianowski

Wolne słowo jako wstęp do tyranii
Dziennikarze, dzięki bliskości z władzą, mogą się nobilitować i odróżniać od reszty społeczeństwa. Mogą sami siebie zacząć postrzegać jako formę polityka, wręcz władcy. W tych warunkach ginie „wolność słowa”. Pozostaje co najwyżej „wolne”, nic nieznaczące słowo.
Dawid Wildstein

Sztuka (samo)oszukiwania się
Przemilczanie pewnych informacji jest nie tylko przypadłością totalitaryzmów i reżimów autorytarnych. O przykładach z Polski i ze świata pisze Marek Nowak

Sam przeciwko światu
Jak to możliwe – zastanawiał się Muggeridge – że ludzie uchodzący za najbystrzejsze i najbardziej przenikliwe umysłowości zachowują się jak kompletni idioci? A czy gdyby – zastanawiała się z kolei ciotka Muggeridge’a – stosowano „psychoanalizę i wczesne leczenie w przedszkolu oraz szkole”, mogłoby to zapobiec chorobie umysłowej krewniaka?
Grzegorz Górny

O czym szumią brzozy
Rosyjska baśń o brzozie smoleńskiej dla Rosjan jest przekazywaną przez media historią o wymiarze symbolicznym. My, Polacy, potraktowaliśmy ją dosłownie.
Roman Misiewicz

Przenicowany świat Dona Oberdorfera
Czy można czarne nazwać białym, ukryć najważniejsze fakty, jednocześnie o nich pisząc, zarazem w podsumowaniu im zaprzeczając – wszystko to zaś zmieścić w jednej książce i zyskać za nią uznanie? Oczywiście, że tak. Przed Państwem: Don Oberdorfer!!!
Grzegorz Strzemecki

„Ze światem coś jest nie tak”
Tak, chcemy go naprawić, zamartwiamy się globalnym ociepleniem, chciwością bankierów, niedolą wietnamskich biedaków, pracujących za dolara dziennie w fabrykach produkujących modne ciuchy. Jak jednak przystąpić do owej naprawy, skoro boimy się jak ognia tego, co znajduje się poza „zewnętrzną powłoką”?
Marek Magierowski

Halo, halo, jesteśmy w realu
Louise Egan, która stwierdziła, że jest lesbijką, poczuła się zrozpaczona tym, że jej koleżanka z klasy odmówiła uprawiania z nią seksu. W związku z tym postanowiła zakończyć swe życie.
Amanda Prescott

Demokracja jako psychokracja
Środki masowego przekazu neutralizują frustrację społeczną, która jest głównym źródłem przemocy. Moderowanie gniewu ma jednak swoją cenę – jest nią banalizacja konfliktów oraz rozpowszechnienie sceptycyzmu poznawczego i relatywizmu moralnego.
Imre Kovács

Nieznośna miękkość dyktatury
To wstyd mierzyć miękkość bezprawia liczbą ludzi posłanych za kratki. Tylko swojego kata ma prawo człowiek nazwać „miękkim katem” lub „liberalnym katem”. Adama Michnika komentuje ks. Jakow Krotow

Od Hypatii do Hypatii
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu wyobraźnię sztuki kinematograficznej zasilało męczeństwo chrześcijan. Dziś dzięki filmowi Agora nawet dzieci wiedzą, że to chrześcijanie mordowali pogan.
Tomasz Rowiński

Odśnieżanie rzeczy ważnych
Wielu Islandczyków zaklina się, że spotkało lub regularnie spotyka elfickich gości. Z tego, co czytałem, to nawet drogi na Islandii budowane są tak, by omijać miejsca powszechnie uznawane za tereny elfów.
Z ks. Krzysztofem Kościółkiem rozmawia Aleksandra Pachulska

Polacy Hobbitami Europy
Zygmunt Stary mawiał do posłów zagranicznych, zdziwionych na widok, jak chodził bez straży, że w Rzeczypospolitej nie było ani jednego człowieka, na którego piersiach nie mógłby spokojnie zasnąć.
Adam Mickiewicz

Mickiewicz prowadzi nas do drzwi Raju
Josif Brodski, słaby Żyd, ale wybitny poeta „Bogiem natchniony”, powiedział kiedyś, że człowiek, który zna język polski, ma niezwykłe szczęście, ma bowiem dostęp do najlepszej poezji XX wieku.
Z rabinem Sachą Pecariciem rozmawia Tomasz P. Terlikowski

Gruzja: strefa zdekomunizowana
Choć trudno w to uwierzyć, przeciętny wiek gruzińskiego urzędnika wynosi dziś 29 lat. Dzięki wymianie pokoleniowej dokonała się praktyczna dekomunizacja kraju.
Marcin Pawłowski

Po co komu droga, która nie prowadzi do Kościoła
Co to za kraj? – dziwił się Abuładze. – Wyrzuciłem Lenina z grobu, a oni mi dali Nagrodę Leninowską. Wzywałem swój naród do Świątyni, a oni wybrali drogę do bunkra.

Gra hormonów w religii mormonów
Twórca mormonizmu praktykował wielożeństwo od roku 1831, gdy zrozumiał, że jest ono upragnione przez Boga. Ostateczne potwierdzenie tej „prawdy” miało się dokonać jednak dopiero przez objawienie.
Tomasz P. Terlikowski

Europa czeka na dekolonizację
Kultura ludów skolonizowanych charakteryzuje się pęknięciem między kulturą własną, którą uważa się za gorszą, peryferyjną, anachroniczną, zaściankową, a kulturą dominującą, uznawaną za wyższą, bardziej prestiżową, dającą awans towarzyski i społeczny.
Grzegorz Górny

Katoliku, nie idź drogą sekularyzmu
Stan bezradności elit katolickich w Polsce najlepiej widać w przestrzeni intelektualnej. Wystarczy przyjrzeć się katolickiej prasie i publicystyce, by zauważyć, że nie tworzy ona prawie w ogóle odrębnej refleksji o polityce.
Tomasz Rowiński

Heroizm rozumu i rozum świętości. Alain Badiou i Papież Benedykt XVI
Dotychczasowym przykładem praktycznej wykładni filozofii Alaina Badiou jest fakt, że był on jednym z najbardziej znanych zwolenników ludobójczego reżimu Pol Pota i Czerwonych Khmerów w latach 70. XX wieku.
Sebastián Montiel Gómez, Artur Mrówczyński-Van Allen

Ciąża jest barbarzyńska
„Fakt, że kobiety zachodzą w ciążę i rodzą dzieci, by je posiadać, a mężczyźni tego nie robią, jest niesprawiedliwością, która powinna zostać przezwyciężona przez ektogenezę”, uważa dr Anna Smajdor z University of East England.
Tomasz P. Terlikowski

„Wojna światów” A.D. 1621
U schyłku września Roku Pańskiego 1620 w Rzeczypospolitej zawrzało.
Przemysław Mazur

Atrapa i prowizorium
Recenzja Mapy i terytorium Houellebecq’a.
Olga Koehler

Gorący dotyk tajemnicy
Recenzja Mistyki pustyni Bogusława Chraboty.
Michał Buczkowski