Niemożliwy chrześcijanin

Opis

Aiden Wilson Tozer urodził się na małej farmie w Newburg w zachodniej Pensylwanii dnia 21 kwietnia 1897 roku. Nikt się nie spodziewał, że w ciągu kilkudziesięciu lat swego życia zyska wielką renomę wśród chrześcijan jako „prorok XX wieku". Jego służba i pisma pozostają aktualnym głosem proroczym także w naszym, XXI wieku, bowiem niepokojące tendencje, trapiące ewangeliczne chrześcijaństwo w czasach Tozera, są teraz w pełnym rozkwicie. Brat Tozer miał niezwykłą zdolność wyrażania swoich myśli w prosty, lecz dobitny sposób. Łączył ze sobą moc Boga i moc słów, dzięki czemu potrafił karmić zgłodniałe dusze, trafiać prosto do serc ludzi i podnosić przyziemne umysły ku Bogu.
Kiedy miał 15 lat, jego rodzina przeprowadziła się do miasta Akron w stanie Ohio. Gdy pewnego popołudnia wracał do domu z pracy w firmie Goodyear, usłyszał słowa kaznodziei ulicznego: „Jeśli nie wiesz, jak możesz być zbawiony... po prostu wezwij Boga". Po powrocie do domu Tozer wszedł na strych, gdzie za radą kaznodziei oddał się Bogu, którego starał się lepiej poznać przez całe swoje życie. Jego nawrócenie było zgodne z tym, co później głosił - towarzyszyła mi głęboka, wewnętrzna przemiana widoczna na zewnątrz w prawdziwie pobożnym i moralnym życiu, W1919 roku, nie mając formalnego wykształcenia teologicznego został powołany na pastora małego zboru w Nutter Fort, w Zachodniej Wirginii. Były to skromne początki jego 44-letniej służby w wyznaniu Christian and Missionary Alliance (Alians Chrześcijański i Misyjny). Wielką pomocą w jego posłudze była mu żona, Ada Cecelia Pfautz. Następnie usługiwał jako pastor przez 31 lat w zborze Southside Alliance Church w Chicago. Członkowie tej wspólnoty poszli za jego przykładem i nauczaniem, dzięki czemu ta społeczność rozrosła się z 80 do 800 członków. Mocną stroną Tozera było jego życie modlitewne. Zauważył, że „jak człowiek się modli, takim jest". Nadrzędnym celem jego życia i służby było wielbienie Boga. Biograf Tozera, James L. Snyder tak to skomentował: „Jego kazania, jak również jego pisma były jedynie przedłużeniem jego życia modlitewnego". Wcześniejszy biograf odnotował: „Więcej czasu spędzał na kolanach niż za biurkiem". Tozer był mistrzem słowa, co wpłynęło także na jego życie rodzinne. Wypytywał dzieci o to, co czytały i sam układał historie, które opowiadał im przed snem. Jego córka, Rebecca wspomina: „Ojca najbardziej zapamiętałam jako opowiadającego te wspaniałe historie". Wendeli, jeden z sześciu chłopców, którzy urodzili się przed Rebecca, wspomina: „Wszyscy woleliśmy, by nasza matka wymierzała nam karę liliową rózgą zamiast słownego napominania ze strony naszego taty". Tozer wraz ze swą rodziną prowadził proste i skromne życie. Nie chciał mieć samochodu, dlatego podróżował koleją lub autobusami. Pisząc swoje dzieła nie robił tego dla zysku. Sporą część dywidend otrzymywanych za swoje książki przeznaczał na wsparcie dla ubogich. Tozer spędził końcowe lata swej służby w zborze Avenue Road Church w Toronto, w Kanadzie. Dnia 12 maja 1963 roku jego ziemskie poszukiwanie Boga nagle się zakończyło, gdy umarł na atak serca w wieku 66 lat. Jest pochowany na małym cmentarzu w Akron, w stanie Ohio, a na jego nagrobku znajduje się proste epitafium: „Mąż Boży".