Okładka

Idea dialogu religijnego w nauczaniu Aleksandra Mienia

Maksym Podhajski Wydawnictwo: Wydawnictwo Księży Werbistów VERBINUM Dział: Biografie, autobiografie Format: 130x200 Stron: 324 Oprawa: miękka ISBN: 9788371925078 INDEKS: VRB0408B40559
25,00 zł
Darmowa dostawa od 150 zł Paczkomaty 10 zł Poczta Polska 15 zł Za pobraniem 15 zł

Opis

Publikacja jest poświęcona prezentacji poglądów religijnych oraz działalności Aleksandra Mienia – prawosławnego kapłana i męczennika, który przyczynił się do odrodzenia rosyjskiego prawosławia. Umarł w 1990 r. Prawdopodobnie został skrycie zamordowany z powodu prowadzenia rozległej działalność religijnej oraz wpływu, jaki z tego tytułu wywierał na rosyjskie społeczeństwo u schyłku komunistycznej dyktatury. Przez niektórych nazywany był rosyjskim Popiełuszko.

Poniższy cytat z książki syntetycznie opisuje życie i działalność A. Mienia na dwa lata przed jego śmiercią:

W kwietniu 1988 r. rozpoczął się w życiu o. Aleksandra Mienia okres wytężonej posługi. Oprócz dotychczasowych zajęć zaczął występować w telewizji, radiu, na uczelniach, w miejscach pracy. Udzielał ok. 50 chrztów i wygłaszał do trzydziestu wykładów w ciągu miesiąca. Uważał, iż należy korzystać z szansy, jaką daje zmiana kursu politycznego. Założył stowarzyszenie „Культурное Возрождение” („Odrodzenie kulturalne”) oraz przyczynił się do reaktywacji Rosyjskiego Towarzystwa Biblijnego. Zainicjował wydawanie pisma „Мир Библии” („Świat Biblii”). W swojej parafii otworzył niedzielną szkołę; miał zostać także rektorem prawosławnego Uniwersytetu w Moskwie. Zapytany przez metropolitę Juwienalija, czy nie zechciałby zająć się karierą polityczną – odpowiedział, że jego zadaniem jest głosić Ewangelię Chrystusową. Pewnego razu, na prośbę jednego z dziennikarzy, by wymienił własny dorobek naukowy, ks. Mień stwierdził: „Chciałbym zwrócić uwagę, że pracowałem z ludźmi jako duszpasterz, nie pozwalałem sobie na zajmowanie się «sensu stricto» teologią naukową, ponieważ uważałem, że taka teologia dopuszczalna jest tylko w warunkach, w których znajdą się czytelnicy. U nas ludzie, w zasadzie, potrzebują chleba, prostego pokarmu, i właśnie ja pracuję w takiej «piekarni». Po mnie, być może, przyjdą ludzie, którzy będą przygotowywać ciastka. Moim zadaniem jest przygotowywać chleb”.