Nad Bożymi nurtami. Rozważania i modlitwy dla kapłanów i osób konsekrowanych

Opis

Tam, gdzie zanikają strumienie, powstaje pustynia i nie tylko ta w przyrodzie. Benedykt XVI przypomniał nam: „Tak wiele osób żyje na pustyni. Pustynia posiada wiele form. Istnieje pustynia nędzy, pustynia głodu i pragnienia, pustynia porzucenia, samotności i zniszczonej miłości. Istnieje pustynia ciemności Boga, wypalenia duszy, gdzie zanika świadomość godności i drogi człowieka. Ponieważ tak rozległe stały się pustynie wewnętrzne, na świecie mnożą się zewnętrzne pustynie”. Trudno jest żyć, mając w sobie pustynię. Jakość naszego życia zależy od tego, nad czym budujemy nasze życie: nad ożywiającymi Bożymi nurtami czy nad ściekami. Warto się temu przyjrzeć. Nurty są różne. Każdy z nich ma swoje źródło, z którego wypływa, i swój ocean, do którego zmierza. Kiedyś, gdy zostaliśmy ochrzczeni, nurty Boże obmyły nas i staliśmy się nowymi ludźmi. Nurty Bożego życia wypływają ze źródeł sakramentalnych, ale czy ja się nad nimi osiedliłem? Odpowiedzi poszukajmy razem.