Modlitwa w życiu i pismach Piotra W. Rostworowskiego

Opis

Ojciec Piotr wielokrotnie podkreślał, że człowiek został stworzony do spotkania i dialogu ze Stwórcą. Dialog ten stanowi nieodzowny warunek realizacji ludzkiego powołania. Ten życiodajny, rzeczywisty i tajemniczy kontakt z Bogiem jest racją istnienia osoby ludzkiej. Niezmiernie istotnym warunkiem do owocnego poznawania całej spuścizny pisarskiej pozostawionej przez o. Rostworowskiego jest konieczność wzięcia pod uwagę tego, że został on uformowany, żył i nauczał w nurcie teologii monastycznej. Podkreślał niejednokrotnie, iż modlitwa, podobnie jak wszystko w Kościele, posiada cechy wcielenia i wniebowstąpienia. Świat sam z siebie nie mógł w żaden sposób dźwignąć się po grzechu pierworodnym ku Ojcu. Dlatego zszedł na ziemię Syn Boży, by pociągnąć wszystko ku Bogu. Stąd modlitwa, aby mogła wznieść się do nieba, najpierw musiała zejść na ziemię. Ojciec Piotr przypominał, iż w każdym chrześcijaninie tajemnica wcielenia odnawia się w czasie jego modlitwy.