Dokumenty

Księga Zmarłych zawiera tabele na dane personalne zmarłego, data i miejsce pochówku, wykaz sakramentów udzielonych przed śmiercią oraz uwagi.

Księga Ochrzczonych zawiera tabele na dane personalne ochrzczonego, data i miejsce chrztu, dane rodziców i chrzestnych, miejsce na informacje z odpisu aktu urodzenia, wykaz kolejnych sakramentów oraz rubrykę na uwagi.

26 październik 2024 r. podpisany został Dokument końcowy XVI Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów „Ku Kościołowi synodalnemu – komunia, uczestnictwo, misja”, a papież Franciszek ogłosił, że zostanie on włączony do Magisterium Kościoła w miejsce adhortacji posynodalnej, jaka powstawała w analogicznej sytuacji. Dokument zbiera refleksje ojców synodalnych i ich wskazania, „które – w świetle jego podstawowych założeń – już teraz mogą być przyjęte w Kościołach lokalnych oraz w grupach Kościołów, uwzględniając różnorodne konteksty, to, co już zostało dokonane, oraz to, co wciąż pozostaje do zrobienia, aby coraz lepiej przyswajać i rozwijać styl właściwy misyjnemu Kościołowi synodalnemu”. To szerokie spojrzenie na Kościół katolicki i wsłuchanie się, co „mówi Duch do Kościołów” (Ap 2, 7).

Najnowsza, czwarta encyklika papieża Franciszka „Dilexit nos” – o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa.

Papież Franciszek w październiku 2024 r. opublikował czwartą encyklikę, poświęconą tym razem Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Porusza w niej kwestię znaczenia serca w filozofii i jego roli w definiowaniu człowieczeństwa, wskazując, że we współczesnym świecie zeszło ono na dalszy plan, ale można to odmienić dzięki Sercu Jezusa. Dalej Ojciec Święty pochyla się nad ukazaniem miłości Chrystusa w Piśmie Świętym i nad kultem Serca Jezusowego z perspektywy teologicznej i historycznej. Choć nabożeństwo do Serca Chrystusowego może wydawać się przestarzałą formą pobożności, Papież ukazuje, że w istocie wciąż jest żywe i zachęca do jego podjęcia.

W opublikowanym w 2024 r. liście papież Franciszek zwraca uwagę na rolę, jaką czytanie powieści i poezji odgrywa w procesie osobistej formacji i rozwoju intelektualnego każdego chrześcijanina, w szczególności zaś kandydatów do kapłaństwa. Podkreśla, nawiązując do innych dokumentów Kościoła, że literatura nie jest jedynie formą rozrywki, lecz także istotnym elementem w poznawaniu natury ludzkiej w jej pozytywnych i negatywnych aspektach, a „misterium człowieka wyjaśnia się prawdziwie jedynie w misterium Słowa Wcielonego” (KDK 22). Zwraca uwagę zarówno na osobiste korzyści z nawyku czytania, jak i uwrażliwienie na problemy ludzkie, piękno stworzenia, rozwijanie zdolności rozeznawania oraz doświadczania życia.