Formacja duchowa

Nie pytaj, kto powiedział, ale patrz, co powiedział. Jedno z najsłynniejszych dzieł chrześcijańskich, niegdyś niemal dorównujące popularnością Biblii. Tomasza a Kempis jest tylko potencjalnym twórcą niepodpisanego w oryginale dzieła, inni, wskazywani przez naukowców to Bernard z Clairvaux, Jan Gerson, św. Bonawentura oraz Geert Groote. Dzieło powstało prawdopodobnie przed rokiem 1427. W Polsce pierwszy raz zostało wydane w 1545 roku (przekład anonimowy). Składa się z czterech ksiąg, zawierających oryginalne refleksje teologiczne, zalecenia i modlitwy, częściowo przedstawione w formie dialogu ucznia z Mistrzem. Zostało przetłumaczone na około 100 języków. Od wieków cieszy się popularnością nie tylko wśród katolików, ale także protestantów, a nawet czytelników niechrześcijańskich.

Rozpal swoją wiarę. – Chrystus nie jest postacią, która przeminęła. Nie jest wspomnieniem, które gubi się w mrokach historii.
On żyje! Święty Paweł powiada: Jesus Christus heri et hodie, ipse et in saecula! – Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki!

Droga, nr 584
Twierdzisz, że powoli zaczynasz rozumieć, co oznacza „dusza kapłańska”… Nie gniewaj się, jeżeli ci odpowiem, że twoje czyny wskazują, że rozumiesz to jedynie teoretycznie. – Codziennie dzieje się z tobą to samo: wieczorem, podczas rachunku sumienia, masz dużo pragnień i postanowień; rano i po południu, podczas pracy – same obiekcje i wymówki.
Czy tak praktykujesz „święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, miłych Bogu przez Jezusa Chrystusa”?

Bruzda, nr 499

Ile dobra możesz uczynić i ile zła! – Będziesz czynić dobro, jeśli będziesz pokorny i potrafisz oddać się z radością i z duchem poświęcenia: dobro dla siebie, dla swoich braci ludzi i dla Kościoła, tej dobrej Matki.
– I ileż zła, jeśli będziesz kierować się pychą!
Kuźnia, nr 935