Prawie niczego nie napisano o tym, co przydarzyło się Jezusowi przez długi czas odosobnienia na pustyni, kiedy był prowadzony przez Ducha Świętego. Równocześnie jednak ten sam Duch mówi nam: zaczerpnijcie z tego źródła wody żywej, której potrzebujecie, żeby stać się wiernymi mieszkańcami pustyni. Nie powinniśmy dopuścić w nas samych lęku przed duchowa pustynią, na którą powołuje nas Duch Święty, bo pustynia jest czymś zwykłym. Oddalenie na pustynię nie oznacza po prostu zerwania z częstych kontaktów z ludźmi. Jest to przyjęcie postawy, w której wewnętrzny dialog coraz mniej dotyczy nowych, atrakcyjnych myśli, lecz raczej zmierza do skupienia się na jednej Osobie. Przebywamy na pustyni z jednego powodu, jesteśmy tam dla Jezusa.
Zbiór konferencji wygłoszonych do wspólnoty kartuzów St. Hugh's Charterhouse w Parkminster a dotyczących modlitwy, kontemplacji, samotności i życia we wspólnocie braci, doświadczenia pustyni i odnajdywania w Bogu swojej tożsamości. Według tradycji zakonu kartuzi nie podają nazwisk autorów, dlatego konferencje wydane są anonimowo. Pierwsze wydanie tego tytułu ukazało się w 2001 r. poza serią "Duchowość Wschodu i Zachodu".