Wielcy mówcy Kościoła w Polsce

Opis

Podejmując lekturę tej książki czytelnik zanurza się w fascynującą przygodę ukazującą stopniowe rozrastanie się ewangelii Chrystusowej i jej zakorzenianie na polskiej ziemi poprzez posługę głoszenia słowa Bożego. W uroczystym pochodzie przesuwają się sylwetki mistrzów polskiej ambony, poczynając od pierwszych kaznodziejskich dzieł Peregryna z Opola OP i ks. Stanisława ze Skarbimierza, poprzez wspaniały rozwój wymowy w XVI i XVII wieku, czego doskonałą ilustracją jest kaznodziejstwo ks. Stanisława Sokołowskiego, Piotra Skargi SI, Fabiana Birkowskiego OP, Tomasza Młodzianowskiego SI, Andrzeja Kochanowskiego OCD i Franciszka Rychłowskiego OFM, poprzez kaznodziejów XVIII- i XIX-wiecznych takich, jak: Samuel Wysocki SchP, Sebastian Lachowski SI, bp Franciszek Karpowicz, abp Jan Paweł Woronicz, Karol Antoniewicz SI, Hieronim Kajsiewicz CR, św. bp Józef Sebastian Pelczar i ks. Władysław Chotkowski, aż po wielkich XX-wiecznych mistrzów polskiej ambony, wpierw z okresu międzywojennego, jak abp Antoni Szlagowski i abp Józef Teodorowicz, a potem z drugiej połowy XX wieku. W tej grupie spotkać można kapłanów takich, jak: Tadeusz Olszański CM, ks. Jan Zieja i ks. Julian Michalec oraz wielkich pasterzy narodu polskiego takich, jak: bp Jan Pietraszko, abp Jerzy Ablewicz, kard. Stefan Wyszyński, Prymas Tysiąclecia, a przede wszystkim kard. Karol Wojtyła – Ojciec Święty Jan Paweł II. Wszyscy oni przynależą do panteonu narodowego kaznodziejstwa, a ich dokonania są klejnotami pierwszej wielkości w skarbnicy narodowej kultury. Oddając do rąk czytelnika niniejszy tom autor żywi nadzieję, iż to spojrzenie na 25 wielkich mówców Kościoła w Polsce przyczyni się do głębszego zrozumienia istoty i roli kaznodziejstwa, do jego umiłowania i prowadzenia dalszych nad nim badań. Każde spotkanie z mistrzem polskiej ambony otwiera reprodukcja jego wizerunku lub ilustracja nawiązująca do jego osoby (herb zgromadzenia, kościół, w którym wygłaszał swoje kazania), a wieńczy przytoczony w całości charakterystyczny jego tekst kaznodziejski. Książka ta jest dobrą popularyzacją wiedzy o polskich kaznodziejach, a nie „ciężkim” dziełem naukowym, dlatego też najistotniejsze wskazówki bibliograficzne zamieszczono jedynie na końcu publikacji.