W poszukiwaniu teologicznej głębi literatury

Opis

Książka jest dysertacją doktorską autora, napisaną w II Katedrze Teologii Dogmatycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego pod kierunkiem arcybiskupa A. Nossola. Autor bada związki religii i kultury; teologii i literatury. Dowodzi, że istnieje „wewnętrzny związek słowa ze Słowem, jakieś esencjalne wręcz zakorzenienie ludzkiego słowa w Słowie Wcielonym, jakiś rodzaj ich pokrewieństwa sięgający głębin Boga samego”. Podejmuje także próbę uporządkowanego opisu literatury pięknej w funkcji miejsca teologicznego. Celem owego opisu jest zbudowanie metodologicznego modelu, który ukazuje sposób funkcjonowania literatury pięknej jako locus theologicus. To dzieło głównie dla teologów i znawców literatury ale również dla tych, którzy szukają śladów sacrum we współczesnym świecie.

Książka powstała z wielkiego szacunku, miłości do teologii, z troski o jej przyszłość w świecie, który nas współcześnie otacza. Choć w sumie stanowi studium bardzo teoretyczne, jest jednak pomyślana i wykonana jako model do badań raczej praktycznych literatury pięknej. Tutaj otrzymuje bowiem teolog konkretny „aparat”, którym może się posłużyć czytając – jako teolog – literaturę. Autorem kierowała troska o syntezę, o twórcze pojednanie teologii i literatury po wiekach nieufności. Uważa zwłaszcza, iż wcale nie musi wybierać pomiędzy dwiema swoistymi miłościami: teologią i literaturą, bo w tym przypadku naprawdę możliwa jest synteza.
Ks. bp prof. Alfons Nossol, fragment Przedmowy