W teologii chrześcijańskiej jako "refleksji wiary" możemy upatrywać objawioną mądrość Bożą, przez drogę wiarygodnego rozumu ludzkiego niesioną, zbawczą radością. Dlatego też powinna ona być zawsze jako nauka sui generis, wiedzą radosną. Właśnie z nią spisane tu głoszone żywe słowo Boże pragnie mieć ścisły związek, nie roszcząc sobie żadych innych egzemplarycznych cech homiletycznych.