Kultura

Pieśni przygodne od wieków towarzyszyły życiu codziennemu, będąc integralną częścią obrzędów, spotkań towarzyskich i świąt. Ich uniwersalny charakter sprawia, że pozostają żywe w różnorodnych formach muzykowania, niezależnie od czasu czy miejsca. Opracowania fortepianowe pieśni przygodnych mają na celu zachowanie tego dziedzictwa w przystępnej i artystycznie rozwiniętej formie. Fortepian, jako instrument o niezwykle szerokiej skali dźwiękowej i wszechstronnych możliwościach wykonawczych, pozwala na uchwycenie zarówno prostoty, jak i głębi emocjonalnej pieśni ludowych oraz tradycyjnych. Niniejszy zbór opracowań ma za zadanie nie tylko oddać pierwotny charakter utworów, ale również wzbogacić je o nowe walory brzmieniowe. W doborze utworów oraz ich opracowaniach położono szczególny nacisk na autentyczność melodii, harmonię oraz idiomatyczne podejście do techniki fortepianowej. Wprowadzone zostały elementy ozdobnikowe, polifonia oraz wariacyjne opracowania, by ukazać bogactwo folkloru w nowej, bardziej wyrafinowanej odsłonie. Opracowania te mają służyć nie tylko jako materiał edukacyjny, ale także chcą być inspiracją do dalszych poszukiwań artystycznych i interpretacyjnych pieśni przygodnych. Zachęcają do eksplorowania tradycyjnych pieśni poprzez nowoczesne środki wykonawcze, co czyni je bliższymi współczesnemu odbiorcy. Niech niniejszy tom stanie się pomostem między dawnymi melodiami a współczesnym światem dźwięków, łącząc tradycję z nowoczesnością oraz inspirując kolejne pokolenia do odkrywania piękna pieśni przygodnych na fortepianie. SPIS TREŚCI: 1. Będę Cię wielbił mój Panie 2. Boże dlatego dałeś nam życie 3. Boże jesteś moim Bogiem 4. Boże mocny 5. Boże obdarz Kościół swój 6. Boże w dobroci 7. Boże zmiłuj się nad nami 8. Być bliżej Ciebie chcę 9. Cały świat niech śpiewa tę pieśń 10. Chrystus, Chrystus to nadzieja cała nasza 11. Chwalcie Pana wszyscy 12. Ciebie Boga wysławiamy (Te Deum Laudamus) 13. Cóż Ci Jezu damy 14. Czego chcesz od nas Panie (mel. 1) 15. Czego chcesz od nas Panie (mel. 2) 16. Dzięki o Panie 17. Dziękujemy Ci Ojcze nasz 18. Gdy mnie ranna zorza budzi 19. Głoś imię Pana 20. Godzien Jesteś 21. Idźcie na cały świat 22. Jezu ufam Tobie (3x) 23. Kiedy ranne wstają zorze 24. Kto się w opiekę 25. Ludu kapłański 26. Niech będzie chwała 27. Niechaj z nami będzie Pan 28. Ofiaruję Tobie Panie mój 29. Ojcze z niebios 30. O Panie tyś moim pasterzem 31. Panie mój cóż Ci oddać mogę 32. Panie umocnij wiarę naszą 33. Pod Twą obronę 34. Pójdź do Jezusa 35. Przed obliczem Pana 36. Przez chrztu świętego wielki dar 37. Przyjdź z pokłonem 38. Przystąpię do ołtarza 39. Przykazanie nowe 40. Radośnie Panu hymn śpiewajmy 41. Ty Boże wszystko wiesz 42. Uwielbiajcie Pana 43. W dobroci swej powiedział Pan 44. W Tobie jest światło 45. Wszystkie nasze dzienne sprawy 46. Wszystko Tobie oddać pragnę 47. Za rękę weź mnie Panie 48. Złącz Panie miłujących Cię 49. Zobaczcie jak wielka miłością 50. Zobaczcie jak wielką miłość

Harmonizacje na organy są istotnym elementem rozwoju organistów i muzyków, którzy łączą technikę, interpretację i kreatywność. Pozwalają one na efektywne wykorzystanie brzmienia organów, testowanie i poszukiwanie własnych brzmień organowych, dostosowanie muzyki do potrzeb liturgicznych, rozwijanie umiejętności czytania nut oraz zachowanie tradycji muzycznej. Dzięki takim opracowaniom pieśni zyskują "nowe życie" i są lepiej przystosowane do współczesnych potrzeb liturgicznych i artystycznych. Harmonizacje organowe pieśni przygodnych to proces przekształcania i dostosowywania pieśni liturgicznych czy chorałowych, ale nie tylko, do gry na organach. Fenomen tego typu opracowania oraz jego znaczenie dla organistów i muzyków można rozpatrzyć w kilku aspektach: 1. Wykorzystanie pełnego brzmienia organów Organy są instrumentem o niezwykle szerokim zakresie brzmieniowym, który pozwala na uzyskanie różnych odcieni dźwięku dzięki różnym rejestracjom i kombinacjom. Harmonizacje pieśni przygodnych (czyli takich, które mogą być śpiewane w różnych kontekstach liturgicznych) umożliwia wykorzystanie pełni możliwości organów, co wzbogaca interpretację muzyczną i liturgiczną. 2. Adaptacja do wymagań liturgicznych Pieśni przygodne, zwłaszcza te o prostych melodiach, mogą być dostosowane do różnych potrzeb liturgicznych, dzięki harmonizacji. Poprzez wprowadzenie różnych stylów i technik organowych, takich jak kontrapunkty czy ornamentacje, organista może dostosować pieśń do charakteru danej mszy czy ceremonii. Harmonizacje pozwalają na stworzenie odpowiedniego klimatu muzycznego i wspierają modlitwę oraz uczestnictwo wiernych. 3. Edukacja i rozwój umiejętności organistów Dla organistów harmonizacje pieśni przygodnych są nie tylko praktycznym narzędziem, ale także ważnym elementem edukacyjnym. Grają, ćwicząc opracowania różnych różnych pieśni, organiści rozwijają swoje umiejętności w zakresie techniki gry na organach oraz interpretacji muzycznej. Takie opracowania są często źródłem cennych doświadczeń w tworzeniu muzyki organowej i rozwijają umiejętności techniczne oraz artystyczne. 4. Kreatywność i indywidualne podejście Harmonizacje pieśni na organy dają organistom możliwość wprowadzenia własnej kreatywności i osobistego stylu, poprzez zmiany, wprowadzania nowych dźwięków i poszukiwania lepszych rozwiązań harmonicznych. Mogą oni eksperymentować z różnymi technikami, stylami czy rejestracjami organowymi, co pozwala na tworzenie unikatowych aranżacji, które mogą być dostosowane do specyfiki danej wspólnoty liturgicznej czy okoliczności. 5. Tradycja i zachowanie dziedzictwa muzycznego Harmonizacje pieśni przygodnych są również sposobem na zachowanie i przekazywanie tradycji muzycznych. Dzięki takim opracowaniom, pieśni o długiej historii i tradycji mogą być odtwarzane w nowy sposób, co pomaga w utrzymaniu i kultywowaniu muzycznego dziedzictwa kościelnego. 6. Przygotowanie materiału na koncerty i recitale W kontekście koncertów i recitali, harmonizacje pieśni przygodnych mogą być także używane do prezentacji różnorodnych programów muzycznych. Dzięki takim opracowaniom organiści mogą tworzyć własne ciekawe i zróżnicowane programy, które pokazują różne aspekty gry na organach i umiejętności interpretacyjne, wariacje, improwizacje.

Najbardziej niezwykłą cechą muzyki, która towarzyszy ludziom od zarania dziejów, jest jej uniwersalność. Utwory napisane przez artystów, którzy żyli i tworzyli nawet kilkaset lat temu, w zupełnie odmiennych warunkach społecznych i kulturowych, dociera do najgłębszych zakamarków duszy odbiorcy żyjącego na początku XXI wieku. Album Historia muzyki zawiera informacje dotyczące muzyki klasycznej, zwłaszcza form i stylów, oraz twórczości najsłynniejszych kompozytorów.

Rozwój cyfrowy pociąga za sobą intensyfikację komunikacji, którą można określić jako okulocentryczną. Komunikacja za pomocą obrazów jako komunikatów czy - mówiąc bardziej ogólnie - form obrazowych znana jest od czasów prehistorycznych. Jednak przejawy obrazowej komunikacji w konkretnych jej artefaktach są dość oszczędne i bardziej dotyczą obrazów artystycznych niż tych, które są użytkowe, pozbawione funkcji estetycznych na rzecz informacyjnych czy emocjonalnych. Język natomiast jako system znaków werbalnych był do tej pory głównym narzędziem komunikacji i jemu poświęcone są teorie naukowe, które tym samym przyznają sferze werbalnej rolę pierwszoplanową. Niemniej w ludzkiej komunikacji obraz był obecny jako właściwość ludzkiej natury, a stopień jego uczestnictwa i sposób działania jest wciąż badany. W tym kontekście można umiejscowić problem związany z myśleniem obrazami oraz ich korelacją z językiem, a co najważniejsze - ich stopniem determinowania poglądów, postaw i ludzkich działań. W tej przestrzeni i za sprawą rozwoju możliwości tworzenia, nadawania i odbierania form wizualnych pojawił się - lub inaczej - znalazł swoje miejsce i możliwość materialnej realizacji w postaci cyfrowych obrazów etyczny dyskurs. To krótkie filmy i grafiki, których główną i wyraźną funkcją jest przejawianie wartości przez ukazanie ludzkich postaw. Pierwsze świadome zauważenie tych artefaktów medialnych i spojrzenie na nie przez pryzmat dorobku literatury, filozofii, psychologii czy historii komunikacji pozwoliło na zauważenie pewnego fenomenu komunikacyjnego. Z pewnością naturą zaobserwowanych materiałów o funkcji etycznej jest przekonywanie do danych postaw w procesie przebudowy imaginarium z zaangażowaniem emocji. Zatem celem procesu badawczego jest zidentyfikowanie przedmiotu badania, określenie jego cech charakterystycznych przez pryzmat gatunków, poszukiwanie analogii i prawidłowości oraz sposobu oddziaływania w strukturze dyskursu sieci społecznościowej.

"Zanurzenie" współczesnego człowieka w świat mediów zwiększa się praktycznie z każdą chwilą, w sposób niezwykle złożony, dynamiczny i z ogromną szybkością. kształtujemy naszą rzeczywistość poprzez nowe formy jak nowej generacji seriale telewizyjne, które mnożą się w tempie ekspresowym, wprost trudnym go ogarnięcia i nadążenia. Doktorantka w bardzo dobrej pracy "zanurza" nas bardzo mocno we współczesność i jej potężne wyzwania, głównie związane właśnie z mediatyzacją, czyni to w sposób bardzo profesjonalny, wielowymiarowy, a zarazem etyczny i moralny, Głównym przedmiotem badań pozostaje jednak człowiek, tym razem człowiek obrazujący swój świat etyczny i uczący siebie i innych jak żyć, funkcjonować, myśleć i działać w totalnie nowej potężnie zmediatyzowanej rzeczywistości. Dysertacja jest bardzo bogata w analizy wybranych wartości, uczyniono to trafnie i z namysłem. Problematyka badawcza została postawiona jasno, merytorycznie a także wskazując na właściwy, wysoki poziom trudności. Całość teoretyczna, to mocno pogłębione studium potężnych etycznych wyzwań współczesności jakie czekają dziś na człowieka, każdego, w przestrzeni permanentnej mediatyzacji, potężnej ikonosferyczności a zarazem dylematów etycznych i tęsknoty za wartościami, gdzie jeszcze bardziej profesjonalne przygotowanie edukacyjne i etycznej jawi się jako konieczność chwili, co zostało także zaakcentowane. Wszystkie analizy uczyniono w sposób pogłębiony, nowatorski a zarazem jako pogłębione studium komunikowanych wartości w perspektywie potężnych etycznych wyzwań, które pozostają niezwykle ważne dla kondycji ludzkiej. Analizy uczyniono z wielkim namysłem i zarazem swoistym przesłaniem etycznym i pedagogicznym. ks. prof. UR dr hab. Janusz Miąso

Ilustrowany przewodnik po historii architektury od najdawniejszych cywilizacji po rewolucje przemysłową. Dzięki szczegółowym komentarzom poznajemy style architektoniczne i fachową terminologię, a także tajemnice warsztatu dawnych budowniczych, od Amhotepa do Palladia, od Wirtuwiusza do Wrena. Piękne rysunki i ryciny ilustrują tysiące detali architektonicznych.

Czy potrafisz odróżnić kolumnę dorycką od toskańskiej? Być może tak. A co z belkowaniem, hypostylem, pylonem albo pagodą? W tej książce wykorzystano ryciny z wielkich dzieł poświęconych historii budownictwa, aby zilustrować podróż po stylach architektonicznych całego świata - od starożytnego Egiptu po rewolucję przemysłową. Większość rysunków i rycin została zaczerpnięta z dawnych źródeł, niezrównanych pod względem elegancji i subtelności kreski, a także bogactwa szczegółów. W rozbudowanych opisach omówiono elementy architektoniczne, co nie tylko pozwala poznać prawidłową terminologię, ale również przekazuje wiedzę o tym, jak w przeszłości planowano i wznoszono budowle - od Amenhotepa po Palladia i od Witruwiusza po Wrena.

Dotychczasowe wydania dzieł księdza Janusza Pasierba obejmowały zwykle osobno albo teksty prozatorskie, albo poetyckie. Obecna antologia łączy oba te żywioły. Prezentuje utwory napisane na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Reprezentują one szerokie spektrum gatunkowe, w którym, jak w zwierciadle, można dostrzec zarys wielowymiarowej osobowości ich Autora. Czytelnik znajdzie tu eseje, artykuły naukowe i publicystyczne, teksty prelekcji wygłaszanych podczas konferencji, recenzje wystaw, wstępy do książek, kazania, notatki, wiersze, poetyckie ekfrazy. Objawia się w nich Pasierb historyk sztuki, Pasierb naukowiec, Pasierb erudyta, Pasierb myśliciel, Pasierb humanista, Pasierb egzystencjalista chrześcijański, Pasierb poeta liryczny, Pasierb ksiądz, Pasierb kaznodzieja

Teksty, które weszły w skład niniejszego tomu, zostały podzielone na trzy części, organicznie ze sobą powiązane. W części pierwszej znalazły się refleksje na temat genezie kultury, jej istoty i jej aspektów współczesnych. Część drugą wyznacza krąg tematów związanych z kulturą europejską. W części trzeciej znalazł się krąg kultury polskiej. Po każdym tekście prozatorskim został zamieszczony wiersz, czasem na zasadzie muzycznego basso continuo, czasem kontrapunktu, czasem refrenu, a niekiedy finału. Początek i koniec antologii ujmują, niczym kunsztowne okładki liturgicznego kodeksu, dwa eseje: Na początku była kultura oraz Absolutna przyszłość kultury.

Fabuła filmu została zbudowana na najstarszym opisie objawień w Guadalupe. Barwnie opowiedziana historia została uzupełniona przez twórców o przepiękne nagrania z tętniącego życiem największego na świecie sanktuarium maryjnego, a także o śledztwo w sprawie najbardziej niezwykłego wizerunku Maryi, który pozostaje fascynującym wyzwaniem dla naukowców i znakiem dla wiernych. Niezwykle wzruszającymi momentami filmu są świadectwa ludzi z całego świata o cudach, których doświadczyli za wstawiennictwem Matki Bożej z Guadalupe. Są one dowodem na to, jak nieskończona miłość Maryi, Matki każdego człowieka, pociesza i leczy rany serc tych, którzy się do Niej zwracają.

Z ogromną radością i pokorą przedstawiam Państwu niniejsze Harmonizacje organowe, publikację, która stanowi owoc mojej wieloletniej pasji oraz doświadczenia jako muzyka i organisty. Przez ponad czterdzieści lat moje życie zawodowe i osobiste było nierozerwalnie związane z muzyką sakralną, a w szczególności z muzyczną oprawą Liturgii Eucharystycznej. Harmonizacje organowe pieśni Eucharystycznych to zbiór opracowań muzycznych, które powstały z troską o odpowiednią oprawę muzyczną Liturgii Mszy Świętej. Celem tej publikacji jest nie tylko dostarczenie praktycznych narzędzi dla organistów i muzyków kościelnych ale przede wszystkim umożliwienie głębszego doświadczenia duchowego podczas sprawowania liturgii.

W swojej pracy nad tym - już piątym - tomem pieśni, starałem się nie tylko zachować piękno i tradycję melodii pieśni eucharystycznych, lecz również nadać im nowy wymiar, poprzez staranne harmonizacje organowe. Każdy z utworów został opracowany z myślą o urozmaiceniu i pogłębieniu liturgicznych doświadczeń tych muzycznych ale i słuchaczy - wiernych, zgromadzonych na liturgii, a także o umożliwieniu organiście wyrażenia swojej artystycznej wrażliwości.

Wierzę w to, że ta publikacja stanie się cennym źródłem inspiracji i wsparcia dla wszystkich, którzy pragną przyczynić się do piękna i godności liturgii poprzez muzykę. Jestem przekonany, że harmonizacje, zawarte w niniejszym tomie, będą owocne zarówno dla wykonawców jak i uczestników Eucharystii, wspierając ich w duchowym wznoszeniu się ku Bogu.

Paweł Piotrowski

Seria wydawnicza Korpus witraży z lat 1800-1945 w kościołach rzymskokatolickich metropolii krakowskiej i przemyskiej jest efektem grantu badawczego zrealizowanego w latach 2012-2017 pod kierownictwem prof. dra hab. Wojciecha Bałusa, sfinansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego - Narodowy Program Rozwoju Humanistyki, w ramach międzynarodowego programu Corpus Vitrearum. Projekt zakładał kompleksową inwentaryzację i opracowanie wszystkich witraży z lat 1800-1945 w kościołach na terenie metropolii krakowskiej i przemyskiej. Efektem badań jest seria wydawnicza licząca 7 tomów, obejmująca archidiecezję krakowską, diecezję bielsko-żywiecką, tarnowską, kielecką, katowicką oraz gliwicką.

Święty Jan Paweł II jest postacią, która wciąż inspiruje i stanowi niepodważalny autorytet religijny, moralny oraz patriotyczny.

Dziś przypominamy sylwetkę św. Jana Pawła II, by na nowo stał się podporą duchową dla Polaków i wskazał nam drogę ku Chrystusowi. W albumie przedstawione zostało życie Ojca Świętego ze szczególnym uwzględnieniem najważniejszych wydarzeń i najdonioślejszych dzieł świętego papieża z Wadowic. Dodatkowo ujęte zostało jego nauczanie oraz przesłanie, jakie zostawił swojej ojczyźnie. Całości dopełniają przepiękne fotografie przywołujące pamięć o najważniejszych wydarzeniach z życia Karola Wojtyły, a także ukazujące miejsca z nim związane, które do dziś można odwiedzać.

Ufamy, że kolejne pokolenia będą mogły czerpać z mądrości wielkiego Polaka i wypełniać testament duchowy, jaki zostawił nam święty Jan Paweł II.