Urwisy z klubu kartoflanego ogniska

Opis

Nagle wydało jej się, że w oddali słyszy ludzkie głosy. Chyba się przesłyszała.

- A może to Cyba i jego wspólnik?

Dla pewności zboczyła z drogi i skryła się za drzewem. Wtem, o zgrozo! Aż jej łydki zadygotały z przerażenia! W ciemności na drodze rozjarzyła się para fosforyzujących ślepiów.

- Wilki! – przemknęło Krzysi przez głowę.

Zwierz wpatrywał się w dziewczynkę przez dłużą chwilę, po czym dał susa w jej kierunku. Nieszczęsna Krzysia krzyknęła przeraźliwie. Serce skoczyło jej do gardła, w oczach zawirowały krwawe koła, kolana ugięły się pod nią i stoczyła się w rów bez życia.