We współczesnej literaturze pedagogicznej coraz częściej podkreśla się znaczenie czynnika duchowego dla przebiegu procesów edukacyjnych. W działaniach tych zostaje dowartościowane to wszystko, co jest wytworem ducha człowieka, a czego wyrazem są wytwory kultury. Oczekuje się też, że przywoływanie dorobku wytworów ludzkiego ducha będzie dostarczać nowych bodźców wychowawczych, umożliwiających jednostce pełniejsze postrzeganie świata, w którym żyje.
Książkę p. Magdaleny Madej-Babuli należy czytać w kontekście poszukiwań związków edukacji i kultury duchowej człowieka. Autorka prezentuje w niej wyniki przeprowadzonych badań na wąskim, tym niemniej ważnym odcinku edukacji, jakim jest edukacja zintegrowana.
Publikacja Magdaleny Madej-Babuli dostarcza wielu impulsów wychowawcom, jak też przygotowującym się do wykonywania tego zawodu, do osobistych przemyśleń zarówno nad rolą, jak i nad wykonywanymi przez niego zadaniami. Ne bez znaczenia są też inspiracje dotyczące możliwości wywiązywania się z oczekiwań, jakie stawia się przed nimi.
