Pełna ciepła i wary poezja, wyrażająca pragnienie zadomowienia - tu, na ziemi, a także w Bogu, kochającym człowieka takim, jakim jest. "Na ganeczku snu, zaczerpnijmy tchu" zachęca tytułowy wiersz.
Jeżeli ktoś natknąłby się na recenzje z mojej twórczości, to w zasadzie albo zawierają one bezpardonowe ataki, albo zaciekłą obronę wartości, jakie podobno ono posiada: zawsze więc budzi gorące uczucia. Czy ma to jakieś znaczenie dla wartości mojej poezji? Nie wiem. Jako polonista z wykształcenia wiem, że żaden, nawet najlepszy krytyk czy literaturoznawca nie ustali znaczenia poetów sobie wsółczesnych. Miał rację Norwid, mówiac, że się nie zamieszka w jakich się spodziewało pokojach. Tylko czy zamieszkam w jakim pokoju w domu literatury polskiej czy tylko w komórce przy nim?
