Książkę należy uznać za udaną próbę sięgnięcia do bogatej spuścizny literackiej Świętego Biskupa Hippony w celu przedstawienia rozumienia przez Augustyna biblijnej – a zwłaszcza występującej w pismach Janowych – idei synostwa Bożego, odnoszącego się zarówno do Jezusa Chrystusa – Jednorodzonego Syna Bożego, jak i do ludzi – dzieci Bożych
