Rozważania tajemnic różańcowych. Medytacje na pierwsze soboty miesiąca

Opis

Najnowsza książka o. Leonarda Głowackiego pt.: Rozważania Tajemnic Różańcowych jest pełną mocy zachętą do podjęcia pierwszych sobót miesiąca jako wyrazu naszego nawrócenia i zadośćuczynienia. Oprócz pogłębionych medytacji dwudziestu tajemnic różańcowych, przydatnych w praktykowaniu tego nabożeństwa, Autor wyjaśnia jak dobrze wypełnić jego warunki, które 10 grudnia 1925 r. objawiła sama Matka Boża siostrze Łucji, wówczas nowicjuszce w Zgromadzeniu Sióstr Doroteuszek. W książce znajdziemy też informację o przywilejach i obietnicach, którymi Mat|ka Najświętsza pragnie nas zachęcić i zmobilizować. Autor daje także wskazówki jak sprawić, żeby odmawiany przez nas Różaniec jako modlitwa kontemplacyjna, nie zamykał modlących się w minionym czasie historycznym, lecz jednoczył z Chrystusem chwalebnym.

Różaniec to nie tylko „ojczenasze” i „zdrowaśki”, choćby najbardziej żarliwie odmawiane. Nasz różaniec nie będzie modlitwą różańcową, której uczy Kościół i do której w Fatimie wzywała Maryja, jeśli nie będzie jej towarzyszyć rozważanie tajemnic. Św. Paweł VI napisał: „Powtarzanie slow Zdrowaś Maryjo jest jakby kanwą, na której rozwija się kontemplacja tajemnic. Jeśli jej brak, różaniec upodabnia się do ciała bez duszy”. Różaniec domaga się odmawiania w rytmie spokojnej modlitwy, z zatopioną w myślach powolnością, by przez to modlący się łatwiej oddał się kontemplacji tajemnic życia Chrystusa. Św. Jan Paweł II ze swojej praktyki wysnuł dla nas pouczenie, że „w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które się składają na życie człowieka”. Różaniec zatem jako modlitwa kontemplacyjno-słowna nie zamyka modlących się w minionym czasie historycznym, lecz jednoczy z Chrystusem chwalebnym, wszechobecnym, pozostającym z nami, i pomaga, aby wszystko „nasze” coraz bardziej scalało się w niepojęte „jedno w Chrystusie”.

Być może przypomnienie tych prawd skłoni kogoś do refleksji nad swoją modlitwą na różańcu - w jakim stopniu jest duchowo zakorzeniony w jego tajemnicach? Być może obudzi pragnienie wzbogacenia swego zasobu myślowego w tym zakresie? I chęć, aby doskonaląc swoją modlitwę, coraz godniej oddawać cześć Bogu i Matce Najświętszej. Właśnie w takim klimacie mają swój początek te „Rozważania tajemnic różańcowych”. Bo z woli Maryi pierwsze soboty miesiąca powinny być szkołą modlitwy różańcowej; takiej modlitwy medytacyjnej zbawczych Bożych tajemnic, aby rozważane treści formowały myśli, uczucia i postawy tych, którzy się modlą.

Oby te „Rozważania tajemnic różańcowych” pomogły czcicielom Maryi, odprawiającym pierwsze soboty, przeżywać je coraz głębiej i nieustannie rosnąć duchem!

Fragment książki