Ad honorem Immaculatae Conceptionis Mariae. Oblatio i Konsekracja

Opis

Materiały I Sympozjum teologicznego Mariańskiej Szkoły Duchowości to zbiór artykułów przygotowanych na sympozjum, które było zaplanowane w dniach 20-21 października 2020 roku, w Licheniu, w ramach Konwentu Generalnego Zgromadzenia Księży Marianów. Pandemia, która ogarnęła w tym samym czasie cały świat, uniemożliwiła, niestety, spotkanie autorów artykułów i przeprowadzenie dyskusji nad przedstawionymi zagadnieniami. Nie przeszkodziło to jednak publikacji przygotowanych wcześniej materiałów. Co więcej, wraz z upływem czasu, do zaplanowanych na sympozjum tekstów można było dodać jeszcze inne ujęcia zagadnienia, które w szerszym kontekście ukazują znaczenie aktu Oblatio i konsekracji zakonnej. Te dwie kwestie bowiem się ze sobą wyraźnie łączą, tworząc tożsamościowy punkt odniesienia w duchowości Księży Marianów. Z tego powodu tytuł zaplanowanego sympozjum to: „Oblatio i konsekracja”. Złożenie bowiem przez św. Stanisława od Jezusa i Maryi Oblatio to akt konsekracji, stanowiący cezurę: zamyka jego okres pijarski i jednocześnie otwiera czas nowego powołania, to jest założenia Zgromadzenia Księży Marianów. W akcie Oblatio Święty staje się Ojcem i Założycielem nowego instytutu oraz wyraża na zewnątrz charyzmat założycielski, złożony już wcześniej w jego sercu przez Ducha Świętego. Kilka lat później sam da temu wyraz, opisując te chwile i własne przeżycia w dziele pt. Fundatio Domus Recollectionis (Założenie Domu Skupienia). Uznanie Oblatio za początek nowej wspólnoty zakonnej, jest równoznaczne z uznaniem konsekracji zakonnej za najbardziej istotny element tożsamości zakonnej w duchowości Księży Marianów; znaczy, że uznanie kogoś za zakonnika-marianina i rozpoczęcie życia zakonnego rozpoczyna się od konsekracji. Nawet, jeśliby później ten konsekrowany – z różnych względów uznanych za konieczne – nie mógł żyć we wspólnocie. Takie są teologiczno-duchowe skutki nadania pierwszoplanowej roli konsekracji zakonnej.

Ze Słowa wstępnego