Nadzieja w czasach beznadziei. Lekcje ufności ks. Dolindo

Opis

Życie ks. Dolindo Ruotolo wypełnione było cierpieniem. W dzieciństwie doświadczał przemocy fizycznej, nędzy, głodu, niezrozumienia. W szkole był pośmiewiskiem ze względu na problemy z nauką. Gdy wreszcie spełniło się jego największe marzenie i został kapłanem, spadły na niego oszczerstwa i został odsunięty od posługi. W kolejnych latach życia zmagał się z odrzuceniem, fałszywymi oskarżeniami, poniżeniem.

Po ludzku, miał wszelkie powody, by zwątpić w Bożą Opatrzność, w Bożą dobroć, miłość i troskę. Po ludzku powinien zatonąć w beznadziei.

A tymczasem orędziem jego życia była ufność. W jego zawołaniu „JEZU, TY SIĘ TYM ZAJMIJ” pobrzmiewa echo wezwania św. Siostry Faustyny „Jezu, ufam Tobie”. Odpowiedzią ks. Dolindo na wszelkie przytrafiające mu się nieszczęścia i krzywdy było głębokie zaufanie Bogu. Jego życie było wypełnieniem słów Jezusa: Zamknij oczy i daj się ponieść prądowi Mojej łaski. Zamknij oczy i nie myśl o bieżących sprawach, odwróć wzrok od przyszłości jak od pokusy; odpocznij we Mnie, ufając w Moją dobroć, a zapewniam cię na Moją miłość, że kiedy zwrócisz się do Mnie z tą dyspozycją: Ty się tym zajmij, oddam się tej sprawie całkowicie, pocieszę cię, wyzwolę i poprowadzę. I kiedy będę musiał poprowadzić cię inną drogą niż tą, którą zaplanowałeś, będę ci przewodnikiem, wezmę na ramiona, przeprowadzę cię, jak matka uśpione niemowlę na rękach, na drugi brzeg.

Dlatego to Ksiądz Dolindo powinien być naszym patronem i przewodnikiem w obecnym czasie pełnym niepokojów, konfliktów, moralnego chaosu i brutalnych wojen. Ten niepozorny, zgarbiony i schorowany neapolitański kapłan, ks. Dolindo Ruotolo, łączy ludzką słabość i codzienne zmagania w walce o świętość z pewnością nadziei, która rodzi się w sercu i wzrasta w nim przez cale życie.