Ojciec Kolbe

Opis

Jeżeli prawdą jest powiedzenie, że „miłość jest sztuką, tak samo jak sztuką jest życie”, to w odniesieniu do ojca Kolbego, bohatera i męczennika z miłości, ciekawi nas, jak zdobywał on umiejętność miłowania, której ukoronowaniem była dobrowolna ofiara z własnego życia, by ocalić życie drugiego człowieka. Ofiara nie odruchowa ani spontaniczna. Ojciec Kolbe podjął ją zdecydowanie, świadomy okrutnych cierpień powolnej, głodowej śmierci w bunkrze hitlerowskiego obozu zagłady. Tutaj był szczyt jego życia, jego sztuki miłowania. Opanował ją doskonale, aż do granic bohaterstwa, heroizmu, męczeństwa z miłości. I za to Kościół wyniósł go do chwały ołtarzy.

Książka próbuje ukazać rozwój świętości Rajmunda Maksymiliana Kolbego. Autorka, Maria Kączkowska (1892-1993), wysokiej klasy pedagog, znana w warszawskim środowisku inteligencji katolickiej, prowadziła ożywioną działalność katechetyczną na terenie stolicy. Przez 15 lat uczyła religii w szkole ćwiczeń Seminarium Nauczycielskiego Katolickiego Związku Polek, prężnej organizacji społecznej kobiet w okresie międzywojennym, później w Seminarium dla Przedszkolanek zorganizowanym przez tenże związek. Przy Związku Polek istniało Koło Katechetek. Rozwinęło ono bardzo piękną, dynamiczną pracę społeczno-oświatową. Biorąc czynny udział w pracach społecznych Koła, autorka okazała się gorącą zwolenniczką nowej metody nauczania prawd wiary, mianowicie wprowadzenia do programu czytanek religijnych. Na skutek powyższej akcji razem z Janiną Kotarbińską powzięła myśl założenia pisma stanowiącego pomoc w nauczaniu wiary. Powstał więc miesięcznik pt. „Radość Życia”. Pismo, w tym charakterze, zostało dopuszczone przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do użytku szkolnego i wkrótce osiągnęło nakład 15 tysięcy egzemplarzy. Ukazywało się w latach 1925-1939.