Pielgrzymi nadziei. Modlitewnik na Dróżki kalwaryjskie

Opis

Z wielką radością przekazuję Ci rozważania Dróżek Pana Jezusa, Matki Bożej, a także rozważania Dróżek za zmarłych. Mam nadzieję, że posłużą Ci one w jeszcze lepszym odkrywaniu wielkiego bogactwa wiary, nadziei i miłości, którą kryje w sobie to szczególne miejsce jakim jest Kalwaria Zebrzydowska – Sanktuarium Pasyjno-Maryjne, a także Sanktuarium papieskie, tak ukochane przez największego kalwaryjskiego pielgrzyma, jakim był św. Jan Paweł II (…). Idąc dróżkami, stajesz się jednym z wielu pielgrzymów, którzy tutaj od czterech wieków doświadczali bliskości Jezusa i Jego Najświętszej Matki, rozważając ich życie. Dziś staje się to także twoim udziałem.
Rozważania, które Ci proponuję, nie są krótkie. Wyszedłem bowiem z założenia, że skoro decydujesz się podjąć trud pielgrzymowania po kalwaryjskich dróżkach (6 km w ok. 4–5 godzin), to znaczy, że chcesz to zrobić w spokoju, ciszy, bez pośpiechu, który tak często towarzyszy nam w codziennym życiu. Właśnie dlatego tu jesteś, by odejść nieco od „szaleństwa” dzisiejszego trybu życia, pełnego zabiegania, chaosu, pośpiechu, kiedy gubimy cel naszego życia, naszą tożsamość, że tylko On – Bóg jest źródłem naszego życia. I tylko w Nim jest pełnia życia. W pięknie krajobrazu i otaczającej przyrody, pięknych widoków, zieleni, śpiewu ptaków – możemy zaznać trochę odpoczynku, spokoju, wyciszenia, ale i trudu oraz pokuty. Św. Jan Paweł II miał takie pragnienie, by Kalwaria zachowała klimat pokutny. To wędrowanie po Dróżkach będzie trudem fizycznym, ale i wysiłkiem duchowym.
Mam nadzieję, że te rozważania staną się dla Ciebie okazją do formowania swojej wiary, nadziei i miłości. Niech one porządkują Twoje wnętrze, świat Twojego życia duchowego, Twojego powołania. Niech te rozważania jeszcze raz postawią Jezusa i całe Jego dzieło Zbawcze w centrum Twojego codziennego życia. Byś tutaj doświadczył tego, jak Bóg w Jezusie i za pośrednictwem Maryi walczy o twoje zbawienie. On nigdy nie zrezygnuje z tego, byś każdego dnia miał przed oczami tę odwieczną prawdę, że to nie grzech, Twoja słabość, może Twoje poranione życie, decydują o Twojej przyszłości. Najważniejsza jest Twoja tożsamość dziecka Bożego i Jego Miłosierna Miłość, która jest większa od największych nawet ludzkich upadków.