Święta i Boska Liturgia Świętego Apostoła Jakuba, brata Pańskiego i pierwszego biskupa Jerozolimy
Wydawnictwo: Wydawnictwo Armoryka Dział: Protestantyzm Format: 145x205 Stron: 52 Oprawa: miękka ISBN: 9788362661770 INDEKS: ARJ0003B75Opis
Oddaję w ręce Czytelników pierwszy polski przekład „Świętej i Boskiej Liturgii Świętego Apostoła Jakuba, brata Pańskiego i pierwszego biskupa Jerozolimy. Wersję syryjską”, w redakcji ihumena o. Sylwana (Tumanowa), którą przełożyłem z języka rosyjskiego. W tym miejscu składam o. Sylwanowi podziękowanie za wyrażenie zgody na wykorzystanie jego tekstu. Liturgia ta, tradycyjnie związana z imieniem św. Jakuba brata Pańskiego, uważanego za pierwszego biskupa Kościoła jerozolimskiego, jak możemy wnosić z lektury katechez mystagogicznych św. Cyryla Jerozolimskiego, jest oparta na tradycjach rytualnych pierwotnego Kościoła jerozolimskiego. Jej datowanie jest trudne do ustalenia: niektórzy uważają, iż powstała bardzo wcześnie, bo już około roku 60 n.e., wszakże zdecydowana większość badaczy przesuwa te datę aż na IV wiek. Liturgia owa (przypuszczam, że w różnych wariantach, bo nie przebadałem tej kwestii) jest wciąż sprawowana przez niektóre Kościoły orientalne, m.in. indyjski (gdzie sprawuje się ją w językach malayalam, kannada, tamilskim, telugu, hindi i angielskim) czy syriacki (gdzie jest sprawowana po syryjsku). Syryjski (Syriacki) Kościół ortodoksyjny do jej odprawiania używa kwaszonego chleba pszennego i wina gronowego. Zazwyczaj konsekrowany jest jeden chleb, co oznacza jedność Słowa, które stało się Ciałem. Można użyć także dwu chlebów, co symbolizuje, że Chrystus jest zarazem Synem Bożym, jak i Synem Człowieczym. W razie potrzeby mogą być konsekrowane i trzy bochenki symbolizujące Trójcę Przenajświętszą. W rycie syryjskim nie używa się typowych prosfor, takich jak u greków, lecz zamiast nich specjalnych bochenków chleba, mających po ok. 7,5 cm średnicy. W wersji „zbizantynizowanej” Boska Liturgia Świętego Jakuba, do niedawna była odprawiana wyłącznie na greckiej wyspie Zakynthos znajdującej się na Morzu Jońskim, w święto tego Apostoła w dniu 23 października (wg kalendarza juliańskiego), w niedzielę po Bożym Narodzeniu, a także codziennie w Jerozolimie. Dziś, niejako ponownie odkryta, celebrowana jest w coraz większej liczbie Kościołów prawosławnych, w tym i w Polsce, gdzie służy się ją raz do roku w soborze katedralnym św. Mikołaja Cudotwórcy w Białymstoku, ale niekiedy bywa też odprawiana i w innych cerkwiach, np. w archikatedralnym soborze św. Marii Magdaleny w Warszawie, tyle że nie w prezentowanej przeze mnie wersji, lecz w greckiej redakcji archimandryty Efrema, znacznie od tej się różniącej. Pewne elementy Liturgii św. Jakbuba zostały wykorzystane przy opracowywaniu Novus Ordo Missae, po soborze Watykańskim II. (ze wstepu tłumacza). Zawiera tekst piątego wydania Biblii Tysiąclecia. Wydana została w dużym formacie i jest bogato ilustrowana grafikami Gustave'a Doré. Dodatkową zaletą tego wydania jest duża, czytelna czcionka. Jej rodzinny charakter podkreślają miejsca na wpisanie ważnych dat z życia członków rodziny. Zawiera również propozycje rodzinnych modlitw oraz obrzędów związanych z przyjęciem kolejnych sakramentów świętych. Biblia Tysiąclecia to najpopularniejsze narodowe wydanie Pisma Świętego. Zawiera jedyny polski tekst Pisma Świętego, zatwierdzony do stosowania w liturgii przez Konferencję Episkopatu Polski, przystępne komentarze - przypisy, mapy oraz podręczny słownik biblijny.