Ikona Bogarodzicy "Włodzimierska

Opis

Włodzimierska Ikona Bogarodzicy /Władimirskaja Ikona Bożijej Matieri/ zgodnie z legendą została napisana przez ewangelistę Łukasza jeszcze za życia Bogarodzicy. Sporządzona została na desce ze stołu, na którym spożywali posiłki Jezus Chrystus, Matka Boża oraz św. Józef. Kiedy ikonę tę oraz dwie inne przyniesiono Bogarodzicy, Matka Boża rzekła: "Od tej chwili wszyscy będą mnie wychwalać. Niech z tą ikoną przybywa łaska Tego, który ze mnie został zrodzony oraz Moja". Ikona ta posiada bardzo dużo wiernych kopii.
W połowie V w. ikonę przeniesiono z Jerozolimy do Konstantynopola. W 1131 r. patriarcha konstantynopolitański podarował jej kopię księciu kijowskiemu Mścisławowi. W 1155 r. umieszczona w Monasterze Wyszgorodzkim ikona unosiła się ze swojego miejsca w cerkwi i zatrzymywała w powietrzu. Uznając to za znak Boży książę wyszgorodzki Andrzej Bogolubski wywiózł ją w 1160 r. do Włodzimierza.
W 1185 r. spłonęła cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej we Włodziemierzu, lecz Bogarodzica uratowała przed żywiołem swą ikonę. Podobnie stało się w 1237 r. podczas najazdu chana Batyja, kiedy zdarto z niej drogocenne ozdoby. W 1395 r. ikonę przeniesiono do Moskwy.
Włodzimierska Ikona Matki Bożej była obecna podczas wielu ważnych wydarzeń w historii Rusi i Rosji. Przed nią namaszczano i koronowano książąt i carów, wybierano nowych patriarchów, gorliwie modlono się w obliczu najazdów innowierców. Ikona ta uczestniczyła w wyprawach wojennych wspomagając broniące ojczyzny wojska. Tradycją było również obnoszenie tej ikony w procesji wokół granic miasta podczas najazdów obcych wojsk.
W 1917 r. Włodzimierska Ikona Matki Bożej została umieszczona w moskiewskiej Galerii Tretiakowskiej. Tam przebywała do września 1996 r., kiedy przekazano ją do cerkwi św. Mikołaja na moskiewskich Tołmyczach, gdzie znajduje się do dzisiaj.