Kiedy Bóg stworzył świat, widział, że jest on dobry i piękny, ale nie znajdował w tym świecie oddźwięku, nie było w nim nikogo, kto mógłby odpowiedzieć Stwórcy, rozmawiać z Nim. I wtedy Bóg stworzył człowieka, stworzył go dla dialogu z samym sobą, ażeby miał z kim rozmawiać. Człowiek jest jakby odpowiedzią na Boga. Dziwną rzeczą jest to pragnienie Boga, aby obcować z człowiekiem, aby z nim rozmawiać. Rozkoszą moją jest przebywać wśród synów ludzkich (Prz 8,31). Zdumiewająca to rozkosz! My sami nie możemy wytrzymać z ludźmi. Skoro jednak Bóg sam to powiedział, musimy uwierzyć, że tak jest.
Inne pozycje autora dostępne w księgarni
o. Piotr Rostworowski
-
' Myśli, powiedzenia, anegdoty -
Chmura niewiedzy -
Chmura niewiedzy -
Kierownictwo duchowe -
Komentarz do 1 Listu św. Jana -
Komentarz do 1 Listu św. Piotra -
Komentarz do 1 Listu św. Piotra -
Komentarz do Ewangelii według św. Jana -
Komentarz do Listu do Efezjan -
Listy do karmelitanki -
Medytacje nad psalmami -
Myśli, powiedzenia, anegdoty -
Myśli, powiedzenia, anegdoty -
Świadectwo Boga -
Świadectwo Boga. Rozważania nad problemem wiary -
W głąb misterium -
Wiara, nadzieja i miłość -
Wierność łasce -
Wypatrując Jezusa -
Wytrwale kochaj Boga