„Chrześcijaństwo przed nami". Cóż znaczy ta deklaracja? Czy nie jest ona wyrazem jakiegoś chrześcijańskiego futuryzmu, proklamacją kolejnej utopii? Autorzy esejów zawartych w tomie pod tym tytułem nawiązują do przemyśleń ks. Józefa Tischnera, który głosił, że chrześcijaństwo ma nie tylko swą przeszłość, ale również swą przyszłość, ponieważ jest ono żywą rzeczywistością duchową i kulturową. Chrześcijaństwo przed nami to praca zbiorowa członków środowiska krakowskiego Centrum Kultury i Dialogu, skupiającego już ponad 30 osób świeckich i duchownych, pracowników naukowych i publicystów. Prócz wspólnej troski o chrześcijaństwo jutra łączy ich wspólnota pokoleniowa, są oni w wieku 20-40 lat. Można ich określać „dziećmi Soboru" i dostrzegać w nich starsze roczniki pokolenia JPII. Istotnie, przyznają się oni do inspiracji zarówno nauczaniem Soboru Watykańskiego II, jak i Jana Pawła II. Autorzy publikowanych w tej książce esejów poświęconych różnym aspektom chrześcijaństwa wszyscy bez wyjątku marzą o piękniejszej twarzy Kościoła niż ta, z jaką na co dzień spotykamy się nad Wisłą. Łączą oni odwagę myślenia, śmiałość stawiania pytań, wyrazistość wizji z wyczuciem tajemnicy. Wiedzą, że sami mogą wiele zrobić na rzecz przemiany oblicza chrześcijaństwa, o ile będą otwarci na działanie Ducha Świętego.
(fragment POSŁOWIA, ks. Alfred Wierzbicki, Instytut Jana Pawła II KUL)