Dyrektorium o posłudze i życiu prezbiterów

Opis

Zjawisko „sekularyzacji” – tendencja sytuująca życie ludzkie w perspektywie horyzontalnej, zostawiająca na boku lub eliminująca, mimo chętnego podejmowania dyskursu religijnego, jego wymiar transcendentny – od kilku dziesięcioleci dotyka wszystkich ochrzczonych. W rezultacie ci, którzy z nakazu Bożego mają za zadanie prowadzić Kościół, muszą zająć zdecydowane stanowisko wobec tego zjawiska. Jednym ze skutków sekularyzacji, na pewno najbardziej znaczącym, jest oddanie się od praktyk religijnych poprzez odrzucenie – czasem świadomie, czasem pod wpływem zwyczajowych form podstępnie narzucanych przez kulturę nastawioną na dechrystianizację społeczności obywatelskiej – zarówno depozytu wiary (depositum fidei), przekazywanego prawdziwie przez Urząd Nauczycielski Kościoła, jak również autorytetu i misji ludzi pełniących w Kościele posługę, powołanych przez samego Chrystusa (por. Mk 3,13-19) do współdziałania z Jego planem zbawienia i prowadzenia ludzi do posłuszeństwa wiary (por. Syr 48, 10; Hbr 4, 1-11; Katechizm Kościoła katolickiego, 144n). Z tego wynika szczególne zaangażowanie papieża Benedykta XVI, podejmowane od pierwszych chwil jego pontyfikatu, a nastawione na odnowione dowartościowane doktryny katolickiej jako organicznego systemu mądrości autentycznie objawionej przez Boga, która ma w Chrystusie swoje wypełnienie – doktryny, której prawda jest na miarę rozumienia wszystkich ludzi (Katechizm Kościoła katolickiego, 27n).