Oblicza ojcostwa

Opis

Kryzys ojcostwa, z jakim mamy obecnie do czynienia, skłania do troski o ratowanie pozycji ojca w rodzinie i w społeczeństwie. Ojcostwo okazało się fascynującym tematem do rozważań, tym bardziej że w mediach jest ono przemilczane lub ukazywane w sposób karykaturalny. W literaturze naukowej ojcostwo zajmuje znacznie mniej uwagi niż macierzyństwo. Ojcowie – w badaniach będący na ogół grupą kontrolną – służą do uwypuklenia cech matek, a problemy ojcostwa ukazywane są z punktu widzenia trudności lub patologicznych wzorców realizacji funkcji ojcowskiej. Podobnie w literaturze popularnej i w mass mediach – ojciec zasługuje na uwagę przede wszystkim wtedy, gdy wchodzi w kolizję z prawem, dokonuje przestępstw, porzuca kobietę i dzieci, znęca się nad rodziną. Patologia ojcostwa jest jednak marginesem i musimy dołożyć starań, by jej medialny przekaz nie stał się wzorcem normy.

W niniejszej publikacji do refleksji nad ojcostwem zaproszono wielu specjalistów, którzy podejmują temat ojca z różnych punktów widzenia: teologicznego, wychowawczego, pedagogicznego, psychologicznego i społecznego. Opracowania poszczególnych autorów są zróżnicowane co do formy – jedne z nich są teoretycznym rozważaniem, inne przeglądem literatury przedmiotu, jeszcze inne relacją z własnych badań empirycznych. Tym samym część z nich przedstawia sytuację ojcostwa we współczesnym świecie, część opisuje doświadczenia ojców w normalnych sytuacjach wychowawczych lub w sytuacjach szczególnie trudnych, inne koncentrują się na charakterystyce przyczyn niepowodzeń w realizacji ojcostwa, niektóre uwypuklają konieczność przygotowania się do roli ojca i formułują postulaty wychowawcze. Wszystkie zaś akcentują jego niezastępowalną i ważną rolę w życiu jednostek i społeczeństw.

Książka Oblicza ojcostwa jest kontynuacją wcześniej opublikowanych prac: Oblicza macierzyństwa, Rodzina: źródło życia i szkoła miłości oraz Oblicza dzieciństwa, które ukazały się pod redakcją dr Doroty Kornas-Bieli.

Oddając tę książkę do rąk czytelników, wyrażamy nadzieję, że zawarte w niej treści nie tylko okażą się pomocne profesjonalistom: psychologom, pedagogom, nauczycielom, katechetom i kapłanom, ale również będą stanowiły inspirację do refleksji nad własnym dzieciństwem oraz relacjami z ojcem, z których jedne trzeba objąć wdzięcznością, inne przeproszeniem, a jeszcze inne przebaczeniem. Dopiero po pojednaniu się z własnym ojcem możemy dobrze funkcjonować nie tylko jako ojcowie, ale również jako synowie i córki ojców oraz jako żony i matki ich dzieci.