Wiersze zawarte w tym tomiku są zapisem wewnętrznych i religijnych przeżyć, których doświadczam od ponad 25 lat, w codziennej kapłańskiej posłudze ciężko chorym dzieciom i ich rodzicom. Niewątpliwie stygmatem tej służby jest uczestniczenie w cierpieniu, które często napawa człowieka lękiem. [] Lęk przed cierpieniem przezwycięży tylko ten, kto odkryje siłę miłości Chrystusa, który oddał za nas swoje życie. Konieczne jest jednak odwzajemnienie tej miłości. Ona uczy nas na nowo dawać cierpiącym już nie samego siebie, ale nadzieję zbawienia.
Fragment wstępu