Duszpasterstwo

Z wielką radością oddajemy do rąk Czytelnika piękną nowennę księdza dra Przemysława Krakowczyka SAC, przedstawiającą postać Sługi Bożego Józefa Englinga. Ten młody człowiek miał wielkie zamiary. Pragnął napisać książkę o wychowaniu człowieka, uczynić powstający ośrodek formacyjny w Vallendar centrum promieniującym na cały świat oraz zanieść światło wiary całej Azji. Dane mu było przeżyć jedynie dwadzieścia lat. Bóg jednak w inny sposób zrealizował jego pragnienia.
Pamiętniki duchowe Józefa od wielu pokoleń inspirują ludzi w osobistej pracy nad sobą. On sam stał się kamieniem węgielnym nowego ruchu formacyjnego w Kościele – Ruchu Apostolskiego z Szensztat. Ośrodek w Vallendar, który miał promieniować na cały świat, rozrósł się w sieć wielu centrów na wszystkich kontynentach, a w każdym z nich żywa jest pamięć o Józefie Englingu. Również w jego rodzinnej miejscowości, w budynku szkoły, do której uczęszczał, powstaje Letnia Akademia Rozwoju Osobistego jego imienia. Duch młodego prefekta żyje więc nadal – nie tylko w Polsce czy w Szensztacie, ale na całym świecie.

Ten przewodnik – drugi po Triduum Paschalnym – powstał z myślą o wszystkich, którzy chcą głębiej przeżyć Adwent i święta Bożego Narodzenia. Obszerny zbiór 105 artykułów, przygotowanych przez 58 autorów, pomaga ponownie odkryć to, co znajduje się w głębi tylko pozornie dobrze znanych obrzędów, zwyczajów i tekstów związanych z tymi okresami liturgicznymi. Uczy dostrzegania istoty świąt i ich jedynego źródła – Chrystusa.
Kolejny raz będziemy celebrować roraty, Wigilię i pasterkę. Kolejny raz będziemy znaczyć drzwi domów kredą… Powtórzenia nie są wcale łatwym sposobem na włączanie się w to, co niezmienne. Święta już nie budzą emocji, które pamiętamy z dzieciństwa. Choinka jakby trochę mniej pachnie, a potrawy na wigilijnym stole nie są tak wyjątkowe jak dawniej. A jednak to właśnie dzięki powtarzaniu możemy zbliżyć się do istoty świąt – Chrystusa
napisał Tomasz Grabowski OP we wstępie do książki Adwent i Boże Narodzenie. Przewodnik.

Niedziela nie jest tylko jednym z dni tygodnia, ale z woli Bożej dniem jedynym i szczególnym. Jest wyjątkową okazją, aby człowiek duchowo się odnalazł,

odróżnił się od wytworów swoich rąk i umysłu, które, w przeciwieństwie do niego, nie odpoczywają ani nie umieją świętować i cieszyć się. W niedzielę

człowiek winien więc się radować, poznając, co Bóg uczynił dla niego i co jeszcze zamierza uczynić, i celebrując piękno życia w Chrystusie. Jednym ze sposobów

na to jest refleksja nad słowem Bożym, zawsze nowym i owocnym, jeśli tylko damy mu dobrą glebę do wzrostu i rozwoju.

Zdzisław Józef Kijas franciszkanin, profesor teologii, wykładowca w Szkole Głównej Mikołaja Kopernika, autor poczytnych książek poświęconych m.in.

św. Franciszkowi, św. Maksymilianowi Kolbemu, bł. kard. Wyszyńskiemu i innym oraz trzech powieści o wyjątkowych kobietach XIX wieku.

Regularnie uczestniczymy we Mszy św., dlatego często grozi jednak rutyna. Przygotowawszy niniejsze opracowanie pragniemy przekazać pomoc do głębszego zrozumienia obrzędów i przeżywania najświętszej ofiary. Udział w liturgii powinien bowiem być zrozumiały, świadomy, pobożny i czynny, a zatem ma być nie „słuchaniem Mszy św.” polegającym na biernej obecności w świątyni

Św. Jan Maria Vianney – urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r.

Św. Jan Maria Vianney – urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r.

Św. Jan Maria Vianney – urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r.

Św. Jan Maria Vianney – urodził się w 1786 r. na południu Francji w chłopskiej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczał się głęboką pobożnością i pragnieniem kapłaństwa. Przezwyciężywszy przeszkody związane z trudnościami w nauce, został przyjęty do seminarium w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1815 r. Trzy lata później objął probostwo w Ars, niewielkiej miejscowości ze zobojętniałymi religijnie mieszkańcami. Dzięki swym kazaniom oraz przykładowi pobożności i ubóstwa pozyskał serca parafian. Wiele godzin spędzał w konfesjonale spowiadając nie tylko mieszkańców Ars, ale też wiernych przybywających z całej Francji. Zmarł w 1859 r. Kanonizowany przez papieża Piusa XI w 1925 r.

Nadzieja jest obecna w sercu każdego człowieka jako pragnienie i oczekiwanie dobra, nawet jeśli nie wie, co przyniesie ze sobą jutro. Nieprzewidywalność przyszłości rodzi jednak niekiedy sprzeczne uczucia: od ufności do lęku, od pogody ducha do zniechęcenia, od pewności do zwątpienia. Często spotykamy osoby zniechęcone, które patrzą w przyszłość ze sceptycyzmem i pesymizmem, jakby nic nie mogło dać im szczęścia. Oby Jubileusz był dla wszystkich okazją do ożywienia nadziei. Słowo Boże pomaga nam znaleźć ku temu powody. Pozwólmy, aby poprowadziło nas słowo.

Z ogromnym podziwem oddajemy głos bł. Odonowi z Tournai (1060-1113) - mistrzowi refleksji liturgicznej swoich czasów, który w wykładzie odsłania duchową głębię Kanonu Rzymskiego. Jego słowa to nie tylko teologiczne wyjaśnienia utrzymane w nurcie scholastycznym, ale też żywe świadectwo wiary i modlitwy Kościoła. Ta książka stanowi zaproszenie do zanurzenia się w misterium, które nie przemija.

„Modlitwy Powszechne” na każdy dzień roku (bez segregatora). Czytelna czcionka, przejrzysta forma.

Zestaw obejmuje:

-kartkę „Modlitw” na każdy dzień roku (wpinaną do segregatora dostępnego w "komplecie MP"),
-wspomnienia obowiązkowe w diecezjach – dodatek żółty,
-Msze Święte obrzędowe i okolicznościowe – dodatek niebieski,
-pełne obrzędy wstępne Mszy z nutami,
-uroczyste błogosławieństwa i modlitwy nad ludem na zakończenie Mszy Świętej,
-materiały dodatkowe do pobrania przez Internet.

Każda kartka „Modlitw” zawiera: modlitwę powszechną, wprowadzenie do Mszy Świętej z aktem pokuty (różne formy), słowo przed rozesłaniem, pełny formularz mszalny.

Słowo przed rozesłaniem zostało umieszczone na końcu każdego miesiąca.

W komplecie segragator i Modlitwy Powszechne

„Modlitwy Powszechne” na każdy dzień roku. Czytelna czcionka, przejrzysta forma.

Zestaw obejmuje:

-kartkę „Modlitw” na każdy dzień roku (wpinaną do segregatora dostępnego w "komplecie MP"),
-wspomnienia obowiązkowe w diecezjach – dodatek żółty,
-Msze Święte obrzędowe i okolicznościowe – dodatek niebieski,
-pełne obrzędy wstępne Mszy z nutami,
-uroczyste błogosławieństwa i modlitwy nad ludem na zakończenie Mszy Świętej,
-materiały dodatkowe do pobrania przez Internet.

Każda kartka „Modlitw” zawiera: modlitwę powszechną, wprowadzenie do Mszy Świętej z aktem pokuty (różne formy), słowo przed rozesłaniem, pełny formularz mszalny.

Słowo przed rozesłaniem zostało umieszczone na końcu każdego miesiąca.

Myśli św. Karola Acutisa
Chcesz stać się uczniem Jezusa i naśladować Go w każdej rzeczy? Sięgnij po perełkę z myślami św. Karola Acutisa. To słowa, które wskażą Ci drogę i zachęcą do działania!
Ta urocza książeczka zawiera zbiór starannie dobranych myśli i sentencji, uzupełnionych o tematyczne fotografie, które stanowią świetną okazję do przemyśleń.

Myśli św. Piotra Jerzego Frassatiego
Nie wiesz, skąd czerpać siłę do wewnętrznej walki przeciw namiętnościom i wszelkim przeciwnościom? Sięgnij po perełkę z myślami św. Piotra Jerzego Frassatiego. To słowa, które wskażą Ci drogę ku nowym horyzontom!
Ta urocza książeczka zawiera zbiór starannie dobranych myśli i sentencji, uzupełnionych o tematyczne fotografie, które stanowią świetną okazję do przemyśleń.

Po grzechu pierworodnym i po grzechach ludzi z kolejnych pokoleń nikomu nie przychodzi łatwo kochać bliźnich i czynić to na wzór Jezusa. Nie jest nam łatwo przyjmować miłość od Boga i od ludzi. Tym większą trudność sprawia nam odpowiadanie miłością na miłość. Potrzebujemy nie tylko dobrej woli, lecz także szczegółowej, pogłębionej, precyzyjnej wiedzy o człowieku i o zasadach mądrej miłości. Jedynie ten, kto dokładnie wie, co oznacza naśladowanie miłości Jezusa, jest w stanie rozumieć, w jaki konkretnie sposób powinien okazywać miłość poszczególnym osobom, które spotyka na swojej drodze.
Oddajemy do rąk Czytelników trzeci tom z serii Droga Pięknej Miłości. Ta książka to praktyczny podręcznik miłości w odniesieniu do ludzi, których spotykamy. Jego autorzy są kapłanami, którzy od niemal pięćdziesięciu lat spotykają się z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, z kobietami i mężczyznami, z ludźmi zdrowymi i chorymi, z wolnymi i uzależnionymi, ze szczęśliwymi i nieszczęśliwymi. Wskazania zawarte w tej książce opierają się na uważnej analizie miłości, jaką okazuje nam i jakiej uczy nas Chrystus. Drugim źródłem treści zawartych w niniejszej publikacji są praktyczne wnioski, do jakich autorzy tej książki dochodzą w oparciu o tysiące rozmów odbytych zarówno z tymi ludźmi, którzy kochają i są kochani, jak też z tymi, którzy nie są kochani czy którzy nie potrafią jeszcze kochać.
Dla każdego, kto pragnie prawdziwie kochać, a także pięknie i mądrze żyć, ta książka może stać się cenną inspiracją, wielkim wsparciem i prawdziwym ukojeniem. AUTORZY:
Autorzy książki to spowiednicy i rekolekcjoniści, kapłani skupieni na duszpasterstwie młodzieży, małżeństw i rodzin, związani z "Oazą Życzliwości" w Przytkowicach. To certyfikowany ośrodek wczasów zdrowotnych według diety dr Ewy Dąbrowskiej, który zajmuje się troską o całego człowieka, o jego dobro duchowe i cielesne.

Jeśli duchowość polega na prostocie, równowadze i uważności na drugiego – pielgrzymowanie do Composteli jest doskonałym obrazem chrześcijańskiego stylu życia

O camino każdy opowiada inaczej. Zazwyczaj są to opowieści o drodze, o spotkanych ludziach, o odkrywaniu swoich słabości, sprawdzaniu wytrzymałości czy o ludzkiej gościnności. Rzadko jednak są to refleksje na temat tego, co dzieje się w nas – to znaczy co Bóg robi z nami, jeśli tylko Mu na to pozwolimy.
Dominikanin Roman Bielecki odważnie opowiada o pielgrzymowaniu do Santiago de Compostela, o swoim nawróceniu, o modlitwie oraz o życiu w zakonie. Ale także o Księdze Hioba, Forreście Gumpie i o tym, że nie każda minuta musi być po coś. O Davidzie Lynchu, Męskim Graniu i sądzie ostatecznym. Również o pomysłach na smutek, o „Buntowniku z wyboru” i o tym, że Pan Bóg kocha rozwój. A że autor opowiadać potrafi, jego rozmowy z Maciejem Rajfurem czyta się jednym tchem.
Choć warto się zatrzymać i kolejne rozdziały smakować powoli – by nie umknęło nam nic z tego, co istotne. Spotykamy tu same ważne sprawy. Dostajemy opowieść o duchowości – zwykłej, codziennej, na naszą miarę.

Induite viscera misericordiae. Rekolekcje wielkopostne dla Konferencji Episkopatu Polski.

Zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie (Flp 3,1314).
Biegnę mówi Apostoł Narodów aby poprzez ową wspólnotę cierpień (łac. societas passionum) pierwszą, egzystencjalną komunię z Chrystusem, dotrzeć także do zmartwychwstania ciał.

Czy Kościół ma cokolwiek do zaoferowania małżeństwom niesakramentalnym? I czy w ogóle można ich nazywać małżeństwem, skoro jako katolicy nie połączyli się uroczystą przysięgą w obecności kapłana? Czy mogą w jakiś sposób otrzymać rozgrzeszenie i przystąpić do komunii świętej? A zostać rodzicami chrzestnymi? Członkami Żywego Różańca lub Akcji Katolickiej? Co powinien wiedzieć duszpasterz, gdy na drodze jego posługi stanie niesakramentalne małżeństwo? Na te i podobne pytania postaramy się odpowiedzieć w niniejszej książce.

W październikowym numerze miesięcznika „Oremus”:
- czytania i modlitwy mszalne na każdy dzień; ”:
- wprowadzenia liturgiczne i rozważania, których autorem jest Eugeniusz Zarzeczny MIC, przełożony (prowincjał) Prowincji Polskiej Zgromadzenia Księży Marianów, teolog duchowości, rekolekcjonista; ”:
- modlitwy wiernych napisane przez siostry ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z Łodzi; ”:
- rozważania różańcowe, które przygotowała Anna M. Faszczowa, teolog-dogmatyk, redaktor, animatorka chóru Angelus w Horyńcu-Zdroju, autorka tekstów poświęconych formacji i wychowaniu; ”:
- tekst z działu „Pytania i odpowiedzi”. Ks. Mariusz Szymański, proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski w Polkowicach, w ramach cyklu tekstów na temat Mszy świętych z udziałem dzieci, odpowiada na pytanie: „Na ile można zaadaptować liturgię do percepcji dzieci, by uniknąć nadużyć liturgicznych?”; ”:
- propozycje śpiewów na niedziele, uroczystości i święta, przygotowane przez Adama Kowalskiego, organistę w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce. ”:
”:
W ramach „Liturgicznego ABC” Maciej Zachara MIC pisze o Eucharystii w tradycji koptyjskiej (II część). Przybliża anafory, obrzędy przygotowania do Komunii świętej, samą Komunię świętą, udzielaną „wszystkim pod obiema postaciami oddzielnie”, a następnie obrzędy końcowe. ”:
Michał Kozak MIC w dziale „Pokochać Psalmy” rozważa Psalm 79. W trakcie Mszy świętej 3 października modlimy się tym jego fragmentem, „który jest przyznaniem się do winy i słabości samego Izraela oraz błaganiem o miłosierdzie, wyzwolenie, pomoc i odpuszczenie grzechów”. ”:
Halina Świrska, autorka „Naszej okładki”, omawia mozaikę „Anioł” (Giotto di Bondone). ”:
Ponadto w numerze – jak zawsze – części stałe Mszy świętej.

O czym jest ta książka? O bliskości Boga.
Nazywamy tę bliskość sakramentem Eucharystii, co z języka greckiego tłumaczy się zwykle jako dziękczynienie. Słów na odkrycie całej głębi tego określenia nie znajdziemy jednak w żadnym słowniku. Trzeba ich szukać w Piśmie Świętym. Czytane od początku, pomału odsłania przed nami tajemnicę Bożej obecności, ukrytą ostatecznie w jednym tylko Słowie. Tym, które Bóg w swoim Synu dał kiedyś światu. Podczas każdej Mszy Świętej widzimy, jak to Słowo się spełnia, stając się Ciałem. A my możemy się Nim karmić tak prosto, jak chlebem.