Teologia

To powinna być lektura obowiązkowa dla niedzielnych katolików, mniej lub bardziej dyskretnie ziewających w czasie Mszy Świętej. Scott Hahn ma coś z porucznika Colombo. Doszedł do katolicyzmu wbrew sobie, drogą żmudnych poszukiwań. Nie odpuszczał. Zmagał się, ale nie rezygnował. Zadawał trudne pytania, budzące w środowisku, w jakim wzrastał, zakłopotanie lub popłoch. Nie zadowalał się łatwymi odpowiedziami. „Nawet atakujący mnie hejterzy czują głęboką i żywą lojalność wobec swoich rodziców, którzy wpoili im pewne rzeczy. Czują się lojalni wobec kaznodziejów i pastorów, którzy pobudzili ich do większej miłości do Chrystusa – opowiadał mi, starając się usprawiedliwić tych, którzy nie przyjęli jego zaskakującej decyzji. – Rozumiem ich motywacje: trudno im przyjąć, że ktoś kwestionuje to, w co święcie wierzyli". On zakwestionował, bo desperacko wierzył w słowa: „Kto szuka – znajdzie". Szwedzki teolog, misjonarz i etnograf Ulf Ekman – kolejny pastor, który przeszedł drogę konwersji na katolicyzm – zapytany o to, dlaczego został katolikiem, odpowiedział bez owijania w bawełnę: „Bo chciałem wszystkiego. A w Kościele katolickim jest wszystko". Scott Hahn odpowiedziałby podobnie. – Marcin Jakimowicz, dziennikarz

Czy wiesz, że Vincent van Gogh za życia sprzedał tylko jedno swoje dzieło, choć przed śmiercią kończył średnio jeden obraz dziennie? Czy wiesz, że rzeźba Dawid Michała Anioła jest pokryta warstwą ludzkiej skóry? A Caravaggio, znany z cudownych obrazów biblijnych, które zdobią liczne kościoły, „przy okazji” zamordował kilka osób i nie raz siedział w więzieniu? Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak Vermeer tworzył swoje ultradetaliczne, malowane światłem obrazy w czasach, gdy o fotografii nikt jeszcze nie słyszał? Artystów zwykło się oceniać na podstawie ich dzieła. Okazuje się jednak, że droga, jaką pokonali w procesie twórczym, bywa równie ciekawa jak efekt końcowy ich pracy. Światło pożyczone to zaproszenie do odkrycia (na nowo) dziewięciorga wybitnych twórców i podejrzenia ich warsztatu i procesu twórczego. Wszyscy korzystamy z dorobku żyjących wcześniej – posługujemy się „pożyczonym światłem”. Każdy ma swoją historię. Niektóre są napiętnowane samotnością lub wypełnione ciągłą walką, inne kończą się triumfem. Wszystkie ukazują różne oblicza ludzkiej tęsknoty i uczą nas kochać i dostrzegać piękno, prawdę i dobro. Wszystkie przypominają, że tak naprawdę wszelkie światło jest pożyczone od Boga.

Ta książka to Biblia Pauperum na opak! Kiedyś do religijnych tekstów dorabiano symboliczne obrazki – tym razem autor doszukuje się mistycznych idei w niezbyt pobożnych dziełach. I czyni to, o la Boga, całkiem skutecznie! Przy okazji tłumaczy transcendentny wymiar świeckiej sztuki i odkrywa paru artystów, którzy w nietuzinkowy sposób podeszli do tematyki sakralnej. Doskonała pozycja nie tylko dla koneserów piękna, ale także dla śmiałków stawiających w galeriach swoje pierwsze kroki.

Autor niniejszej publikacji podejmuje próbę teologicznej refleksji nad cierpieniem przeżywanym w zjednoczeniu z Chrystusem, ukazując sylwetkę Czcigodnej Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec jako współczesny przykład duchowego heroizmu i ofiary.

Czy słusznie boimy się w Kościele uczuć?

Po czym rozpoznać we wspólnocie manipulację i jak jej uniknąć?

Kiedy emocje pomagają pogłębić naszą duchowość, a kiedy jej szkodzą?

Czy dojrzała duchowość może iść w parze z emocjonalną autentycznością?

Angelika Szelągowska-Mironiuk, doświadczona psycholożka i terapeutka, pokazuje, że świadoma wiara nie odrzuca emocji, lecz włącza je w proces duchowego wzrastania. Obala stereotypy, które mówią o "niebezpiecznych uczuciach" a także te, które usprawiedliwiają różne formy nadużyć w grupach religijnych. Ujawnia mechanizmy manipulacji i wskazuje drogę do autentycznej, dojrzałej relacji z Bogiem i ludźmi.

Emocje - gdy są właściwie przeżywane - prowadzą do głębszego rozumienia siebie, swoich potrzeb i granic. Pozwalają tworzyć wspólnoty oparte nie na iluzji doskonałości, lecz na zaufaniu, empatii i autentycznym przeżywaniu wiary. Ta książka pokazuje, jak właściwie włączyć je w codzienne życie.

Jak zboże i kąkol rosły razem od wieków, tak humanizm dojrzewał w cieniu chrześcijaństwa, aby najpierw w XVIII wieku wypowiedzieć mu otwartą wojnę, a następnie zatruć go od wewnątrz syntezą sprzeczności, którą nazwano personalizmem. Ów występek myślowy, który oderwał ludzi od kultu prawdziwego Boga, skierował ich następnie ku bałwochwalczej czci dla człowieka i jego godności. Praca ks. Calderona to bezwzględna rozprawa z tym właśnie błędem, który niezauważalnie, przez wieki, wzrastał w siłę tuż obok nas, aby w drugiej połowie XX wieku wyjść z cienia, podkopać gmach chrześcijaństwa i rozkruszyć jego fundamenty. Zmiana kierunku Łodzi Piotrowej po Soborze Watykańskim II była tak drastyczna, nagła i szokująca, że zaskoczyła cały świat. Oto nagle prawdziwa religia skoncentrowana na Bogu zaczęła przemieniać się w jej parodię skoncentrowaną na człowieku.

Staram się w tej książce wyjaśnić sobie, gdzie jestem - pisze Jerzy Sosnowski. Jednocześnie jednak dyskretnie wskazuje na istotne punkty, które każdemu z nas mogą pomóc odpowiedzieć sobie na to samo pytanie. Gdzie ja jestem? Gdzie jesteśmy my, w wymiarze międzyludzkim, a wreszcie jako wspólnota społeczna i kulturowa, także jako ludzie wierzący lub niewierzący. Sosnowski nie ukrywa, że obszar duchowości jest dla niego ważny, tym mocniej wybrzmiewa jego rozczarowanie obecną kondycją Kościoła. Nie ton żalu oraz buntu dominuje jednak w tej książce, lecz otwarcie na Tajemnicę przejawiającą się w najbardziej nieoczekiwanych momentach życia.

Eseje Jerzego Sosnowskiego stanowią świetną literaturę. Budzą podziw fraza, kompozycja tekstu, obrazowanie, logika argumentacji. Kontynuuje on najlepsze wzory polskiego eseju, zarówno w sposobie pisania, jak też w powadze poruszanych problemów, wśród których znalazły się współczesna duchowość, zemsta i przebaczenie, zahipnotyzowanie uproszczoną ideą narodu. To tradycja Stempowskiego, Micińskiego, Miłosza czy Kijowskiego.

Prof.. Krzysztof Biedrzycki

Jezus z Nazaretu - głosiciel Ewangelii - to książka, która wnikliwie przedstawia postać Jezusa Chrystusa jako Orędownika Dobrej Nowiny. Autor zagłębia się w Jego nauczanie, ukazując, jak Jego słowa i czyny zrewolucjonizowały życie ludzi w Jego czasach, a także jak wpływają na współczesne rozumienie Ewangelii. Krok po kroku, czytelnik odkrywa nie tylko teologiczną głębię Jego misji, ale także ludzkie oblicze Jezusa, który z miłością i mądrością głosił przesłanie o nadziei, pokoju i zbawieniu. Książka stawia pytania o naturę Bożego królestwa i o to, jak możemy je realizować w dzisiejszym świecie. To lektura, która inspiruje do refleksji nad wiarą i jej rolą w codziennym życiu.

Każdy z nas pragnie czystej, pięknej i bezinteresownej miłości – ona jest fundamentem szczęścia i rozwoju człowieka. Ale gdzie znaleźć jej źródło i szczyt?

Święta Faustyna Kowalska wskazuje w swoim Dzienniczku jednoznacznie: Miłość ma swoje centrum w Eucharystii. To Msza Święta, przenikając nasze życie, wprowadza w nie harmonię i uzdalnia nas do prawdziwej miłości bliźniego.

Ta książeczka to praktyczny przewodnik po nauce Mistyczki, który uczy, jak krok po kroku formować w sobie duchowość eucharystyczną. Bez względu na to, czy jesteś osobą konsekrowaną, żyjesz w małżeństwie, czy w samotności – z tego jednego Źródła tryskają tysiące promieni, nadających Twojemu życiu smak, sens i prowadzących do Pełni.

Odkryj drogę do doskonałej miłości i podejmij tę duchową przygodę wiodącą do prawdziwego szczęścia!

Czy zdarza Ci się pytać, dlaczego Twoje wysiłki nie przynoszą oczekiwanych owoców duchowych?

Interesowność w czynieniu dobra jest jak fałszywa nuta, która psuje całą kompozycję. Aby Twój czyn miał prawdziwą wartość przed Bogiem i prowadził do zdrowych relacji międzyludzkich, potrzebujesz czystości intencji. To pojęcie kluczowe na drodze do Nieba!

Ta niewielka książeczka to esencja nauczania o miłości!

Na podstawie analizy pism św. s. Faustyny Kowalskiej, autorka precyzyjnie wyjaśnia, na czym polega „czystość intencji” i dostarcza praktycznych wskazówek, jak ją w sobie budować i pielęgnować.

Odkryj właściwy kierunek i spraw, by każdy Twój czyn zasługiwał na Boże błogosławieństwo!

Czy wiesz, że Bóg ma genialny plan na Twoje życie? Tylko odkrywając Jego wolę, osiągniesz pełnię życia i zaczniesz obficie owocować dobrem i miłością. Życie nabierze kolorytu i głębokiego sensu.

Jak jednak odnaleźć tę drogę pośród codzienności?

Ten krótki przewodnik, oparty na Dzienniczku św. s. Faustyny Kowalskiej, wskazuje Ci konkretne narzędzia i ścieżki, które Mistyczka przetarła swoim własnym życiem. Pamiętaj: choć każda droga jest inna, Bóg chce uczynić z Ciebie oryginalne arcydzieło na miarę Swego Geniuszu.

Sięgnij po tę książeczkę, by dowiedzieć się, jak zacząć żyć tym arcydziełem już dziś!

Autor publikacji, z charakterystyczną dla siebie klarownością i pasją, łączy głęboką refleksję biblijną z konkretnymi przykładami. Pokazuje, że wiara nie jest teorią, ale żywą siłą zdolną przemieniać świat także ten pełen sprzeczności, prób i ciemności.
Arena wiary to zaproszenie do duchowej podróży, w której codzienność spotyka się z mocą Bożego słowa. Ojciec Rafał Wilk prowadzi czytelnika przez kluczowe tematy życia chrześcijańskiego: wybór drogi, sakramenty, świadectwa proroków i świętych. To książka, która inspiruje, by na nowo odkrywać piękno wiary, moc modlitwy i odwagę życia Ewangelią.

Wiara może napotykać wiele przeszkód. Jak mówi Art Lindsley: „Lewis wiedział, jak to jest być niewierzącym, ponieważ na drodze do odkrycia prawdziwej wiary zmagał się z szeregiem problemów. Lewis do 31. roku życia był ateistą, a jego doświadczenie i wykształcenie przygotowały go raczej na dokładne zapoznanie się z argumentami nie za chrześcijaństwem, a przeciw niemu”. Jako naukowiec i wykładowca literatury na Oksfordzie Lewis stanął w obliczu wielu pytań:
Czy wszystkie religie są tylko wymyślonymi przez człowieka mitami?
Czy zło na świecie nie wskazuje na brak jakiegokolwiek osobowego lub kochającego Boga?
Dlaczego to, co jest prawdą dla jednej osoby, miałoby być prawdą dla mnie, zwłaszcza jeśli chodzi o religię?
Jak ktokolwiek może twierdzić, że jedna religia jest słuszna?
Po co podążać za Jezusem, jeśli był on tylko kolejnym nauczycielem moralności?

Ta książka to idealne wprowadzenie do refleksji jednego z największych umysłów XX wieku na temat najczęstszych zastrzeżeń wobec wiary w Jezusa Chrystusa. Art Lindsley w przystępny i inspirujący sposób prowadzi czytelnika przez bogactwo pism Lewisa, oferując jasne i przekonujące argumenty przemawiające za prawdziwością chrześcijaństwa. To lektura obowiązkowa zarówno dla poszukujących sensu, jak i dla tych, którzy pragną pogłębić swoją wiarę.

Czy żyjemy w czasach ostatecznych? Czy zbliża się sąd Boży? Czy zjawiska, których dziś doświadczamy, są zapowiedzianymi od dawna znakami? Takie pytania coraz częściej rodzą się w sercach wierzących i poszukujących. Ks. prof. Robert Skrzypczak nie ucieka od nich – przeciwnie, prowadzi czytelnika ku źródłom nadziei, pokazując, że odpowiedzią Boga na dramat człowieka, także współcześnie, zawsze pozostaje Jego miłość i obecność w sakramentach.
Centralnym motywem książki jest ukazanie niezwykłej mocy sakramentów, np. sakramentu małżeństwa. To one są źródłem duchowego uzdrowienia, drogą do pojednania i miejscem spotkania człowieka z Bogiem. Eucharystia ukazana zostaje jako tajemnica oblubieńcza, spowiedź – jako wymóg szczęśliwego życia, chrzest – jako fundament tożsamości chrześcijanina, a sakramenty uzdrowienia – jako niezawodny dar łaski. W świecie nękanym kryzysem sensu i pustką właśnie sakramenty stają się niezniszczalnym ogniskiem nadziei.
Autor zabiera nas w duchową podróż przez tematy fundamentalne, na przykład: adorację jako portret Kościoła z Chrystusem w centrum, tajemnicę paschalną, rolę kobiecości i męskości w planie Bożym, a także głębię Maryjnego zawierzenia. W dalszych częściach Autor prowadzi refleksję o przyszłości chrześcijan, o tajemnicy końca czasów, o doświadczeniu śmierci, czyśćca i piekła – zawsze z perspektywy nadziei, która wyrasta z Ewangelii.
Niniejszy tom jest drugą częścią cyklu Anatomia wiary, w którym ks. Robert Skrzypczak krok po kroku analizuje problemy Kościoła. Każda kolejna część serii ukazuje się nakładem wydawnictwa Biały Kruk – oficyny znanej z najwyższej jakości edytorskiej, dbałości o piękno słowa i obrazu oraz troski o wierne przekazywanie prawdy katolickiej. Tak więc i to dzieło zostało przygotowane z wyjątkową starannością – bogato ilustrowane, wydane na najwyższym poziomie artystycznym i graficznym, aby treść duchowa znalazła godną oprawę.

Zwieńczeniem trwającej dziesięć lat (2006–2016) edycji Moraliów św. Grzegorza jest kompletny, siedmiotomowy przekład tego dzieła. Minęło już niemal kolejne dziesięć lat od jego wydania, a na podstawie tego bogatego źródła powstało wiele prac dyplomowych. Jednakże czytelnik spoza kręgu naukowego, nawet żywo zainteresowany nauką Ojców Kościoła, stając przed perspektywą lektury siedmiotomowej serii, łatwo może się zniechęcić, przyzwyczajony do treści zwięzłych i skondensowanych.
Nawet jeśli sięgnie po jeden z tomów, natrafi na opory niezależne od samej objętości dzieła: rozwlekłość wywodów, mnogość dość ogólnych stwierdzeń, a przede wszystkim nadmiar alegorii, rażący ze współczesnej perspektywy.
Współczesna perspektywa dostrzega w egzegezie Ojców, obok atutu przenikliwości i świeżości w odkrywaniu sensu biblijnego, tendencję do poszukiwania w Słowie Bożym niemal nieograniczonej mnogości znaczeń. Idąc za duchem powściągliwości w interpretacji tekstu, która bierze pod uwagę ludzkie ograniczenia Wcielonego Słowa, współczesna biblistyka skłania się ku większej wstrzemięźliwości w poszukiwaniu sensu, podążając przede wszystkim za intencją natchnionego autora i trzymając się ściśle kontekstu danej wypowiedzi.
Grzegorz co prawda stara się zachować równowagę między „historią” a „tajemnicą”, uznając, że dobre dzieła nie oparte na faktach „są niczym”, a pozbawione tajemnicy – „małej wartości”. Umysł trwa w rozumieniu, gdy przebywa gdzieś pośrodku, z „historią” wiążąc się przez wiarę, z „tajemnicą” – przez nadzieję (XXXV,VII,48, ŹrMon 78, s. 219–220). W problematyce moralnej jednak to „tajemnica” bardziej pociąga umysł komentatora i więcej pożytku obiecuje dla ducha.
Spośród trzech wyróżnianych przez Grzegorza sensów biblijnych – historycznego, typologicznego i moralnego – dwa ostatnie, mające charakter alegoryczny (przenośny), opisuje on w prologu do dzieła (List do Leandra 3). Sens typologiczny każe odnieść daną prawdę, osobę, zdarzenie czy rzecz do kogoś lub czegoś innego, na przykład do Kościoła, natomiast sens moralny – dostrzec w nich prawdę w zakresie moralno-duchowym.
Autor z wielką uwagą poszukuje tych przenośnych znaczeń w każdym wersecie Księgi Hioba. Choć samo ich odnalezienie i wyłożenie wymagało dużego wysiłku, odnaleziony sens, często pokrywający się ze skądinąd znaną prawdą, nie jest już tak intelektualnie porywający jak droga jego poszukiwań. Niemniej jednak, co jakiś czas rozbłyskuje myśl komentatora, a rozjaśniona talentem i natchnieniem – cechami właściwymi mistrzom pióra – rozświetla również umysł czytelnika, który odkrywa w niej coś nowego lub ujętego w sposób dotąd mu nieznany.

Słowa Jezusa Chrystusa do polskiego narodu to wybór tekstów Anny Dąmbskiej "Anny" mających formę wewnętrznych rozmów ze zmarłymi, zbawionymi osobami, spotkania z Bogiem i Jego miłosierdziem. W niniejszym tomie "Anna" przekazuje przede wszystkim słowa Jezusa Chrystusa skierowane bezpośrednio do polskiego narodu, napomnienia i Boże życzenia dotyczące naszego nawrócenia jako zbiorowości. Was pragnę uczynić wizerunkiem narodu żyjącego wedle praw moich. Zachowam ziemię, oczyszczę ją i kiedy klęski przeminą, wspomogę was, abyście mogli dalej żyć w braterstwie, pokoju i miłości wzajemnej. Lecz narody, w których nie znajdę nic "mojego", pozostaną same w mocy nieprzyjaciela rodu ludzkiego i nic ich nie ocali.
Upodobałem sobie ziemię waszą, z której uczynić pragnę ziemię szczęśliwą. Królestwo Maryi uświęcić pragnę, aby stało się sercem świata. Stąd, jak ze źródła, tryskać będzie krew Syna mego, by odkupić świat.
Pali się Polska, może zginąć, jeśli nie staniecie w jej obronie.
Katastrofy żywiołowe nie będą trwały długo; wojna wyprzedzająca je również. Groza obu może ominąć Polskę, o ile przeciw nim wystąpi cały naród pomagający sobie, miłosierny, gościnny, dzielący się wszystkim, co posiada, pragnący ulżyć w cierpieniach tym, których one dotykać będą.

Święta Faustyna określała spowiedź jako zanurzenie się w Bożym miłosierdziu, św. Augustyn nauczał, że początkiem dobrych uczynków jest wyznanie tych złych, a św. Jan Maria Vianney podkreślał wagę sakramentu spowiedzi, w którym Bóg przebacza szybciej, niż matka ratuje dziecko z ognia.

Spowiedź na 5 ks. Sebastiana Picura to praktyczny poradnik oparty na pięciu warunkach dobrej spowiedzi. Krok po kroku pokazuje, jak dobrze przygotować się do spowiedzi i głęboko ją przeżyć. Zwięzły, nowatorsko opracowany, a jednocześnie wierny nauczaniu Kościoła katolickiego może się stać realną pomocą w pojednaniu z Bogiem, sobą samym i drugim człowiekiem.

Dobrze przeżyta spowiedź to moment prawdziwej wolności. Niezależnie od tego, czy spowiadasz się regularnie czy też od dawna nie byłeś u spowiedzi, ta książka pomoże ci na nowo odkryć ogromną wartość sakramentu, będącego wyrazem nieskończonej miłości Boga do ciebie.

Lektura z pewnością poruszy każdego, kto choć raz zadał sobie pytania:
Czy czyściec naprawdę istnieje?
Jak możemy pomóc naszym zmarłym ?
Czy oni mogą pomóc nam?

Książka jest świadectwem życia i licznych spotkań Marii Simmy z duszami czyśćcowymi. Dzięki nim ta skromna mieszkanka alpejskiej wioski mogła poznać pozazmysłowy świat i pomóc przybywającym duszom. Jej opowieść zachęca do dobrego życia, głębokiej wiary, częstego i godnego przyjmowania Komunii Świętej. Maria przypomina o istnieniu nieba, czyśćca i piekła, ale przede wszystkim gorąco prosi o modlitwę za tych, którzy już odeszli. Czy błaganie o uwolnienie dusz czyśćcowych może pozostać bez odpowiedzi?

Święta Franciszka to umiłowana święta Rzymu, świecka kobieta obdarzona niezliczonymi nadzwyczajnymi Bożymi darami. W ostatnich latach swojego życia podążała niezwykłym szlakiem mistycznym, w trakcie którego została nagrodzona nadprzyrodzonymi łaskami, ale także musiała znosić ciężkie i bolesne cierpienia, zarówno psychiczne, jak i cielesne. Poddała się trudnym formom ascezy, stawiała czoła rosnącym prześladowaniom, a nawet fizycznym atakom złych duchów. Po tych wyczerpujących zmaganiach została nagrodzona niezwykłymi darami, takimi jak wizje i proroctwa, w tym również te dotyczące czyśćca i dusz czyśćcowych, które przedstawia niniejsza książka.
Oprócz streszczenia katolickiej nauki o czyśćcu, biografii świętej Franciszki Rzymianki oraz zapisu jej wizji czyśćca, znajdziemy tu cały skarbiec modlitw, które przez wstawiennictwo świętych możemy zanosić do Boga za dusze cierpiące w czyśćcu.

Książka w sposób udokumentowany przedstawia historie obecności dusz czyśćcowych w życiu polskich świętych i wiarygodnych mistyków, zarówno tych znanych – św. Stanisława Papczyńskiego, św. Faustyny Kowalskiej, Wandy Boniszewskiej, jak i zapomnianych: Marii Cieślanki, Cecylii Wojtowicz czy Wojciecha Baudissa oraz wielu innych…
W publikacji opisano także cudowny obraz Matki Bożej z Pochyloną Głową, która obiecała, że przed tym wizerunkiem będzie szczególnie wysłuchiwała próśb zanoszonych za dusze zmarłych.
Musimy być świadomi, że świat duchowy istnieje wśród nas, a dusze czyśćcowe potrzebują naszej modlitwy. Czasem chcą nam coś powiedzieć, o coś poprosić, ale nigdy przestraszyć.
Ta książka to wielka zachęta do niesienia pomocy duszom czyśćcowym i wskazanie jak istotna i niezbędna jest modlitwa i pamięć o tych, którzy zmarli. Ostrzega też przed wszelkimi formami spirytyzmu, ponieważ takie praktyki związane są nieodłącznie z mocami demonicznymi.

Homilie do Księgi Psalmów Jana Chryzostoma w przekładzie ks. prof. Antoniego Paciorka to fascynujące wprowadzenie w świat wczesnochrześcijańskiej egzegezy, łączące precyzję naukową z głębią duchową. Autor ukazuje nie tylko historyczny kontekst powstania dzieła, lecz także jego teologiczne bogactwo i pastoralny charakter. Szczególnie interesujące są rozważania nad zasadą określaną jako akribeia oraz ideą synkatabasis, które nadają interpretacji Biblii wymiar chrystologiczny.
Tekst zachęca do refleksji nad tym, jak czytać Pismo Święte – nie tylko dosłownie, ale z uwzględnieniem jego obrazowości i głębi duchowej. Chryzostom jawi się jako nauczyciel modlitwy, moralista i przewodnik duchowy, który zna realia życia i nie boi się ich nazywać. Autor porusza także kontrowersje teologiczne, jak zarzut semipelagianizmu, co czyni ją jeszcze bardziej intrygującą.
To lektura obowiązkowa dla każdego, kto pragnie zrozumieć, jak Biblia była interpretowana w pierwszych wiekach chrześcijaństwa – z pasją, pokorą i teologiczną finezją.